Vizkeley András szerk.: „Világ világa, virágnak virága…”. Ómagyar Mária–siralom (Kézirattár, Budapest, 1986)

Vizkelety András: „VILÁG VILÁGA, VIRÁGNAK VIRÁGA..." [ÓMAGYAR MÁRIA-SIRALOM] - A Planctus ante nescia szekvencia latinul és magyarul

[4/a.] O quam sero deditus, quam cito me deseris; o quam digne genitus quam abiecte moreris. [5/a.] O pia gratia sic morientis, o zelus, o scelus invide gentis. [ó/a.] O verum eloquium iusti Simeonis! quem promisit, gladium sentio doloris. [4/b.] O quis amor corporis tibi fecit spolia; o quam dulcis pignoris quam amara premia. [5/b.] O fera dextera crucifigentis o lenis in penis mens patientis. [ó/b.] Gemitus, suspiria lacrimeque foris, vulneris indicia sunt interioris. [7/a.] Parcito proli, mors, michi noli, tunc michi soli sola mederis. [s/a.] Quod crimen, que scelera gens commisit effera, vincla, virgas, vulnera, sputa, spinas, cetera sine culpa patitur. [9/a.] Reddite mestissime corpus vel exanime, ut sic minoratus crescat cruciatus osculis, amplexibus! [10/a.] Quid stupes, gens misera, terram se movere, obscurari sidera, languidos lugere? [7/b.] Morte, béate, séparer a te, dummodo, nate, non crucieris. [8/b.] Nato, queso, parcite, matrem crucifigite aut in crucis stipite nos simul affigite! male solus moritur. [9/b.] Utinam sic doleam, ut dolore peream, nam plus est dolori sine morte mori quam perire citius. [10/b.] Solem privas lumine, quomodo luceret? egrum medicamine, unde convaleret?