Mitteilungen des Österreichischen Staatsarchivs 4. (1951)
SANTIFALLER, Leo: Die älteste Originalurkunde des Österreichischen Staatsarchivs
Die älteste Originalurkunde des Österreichischen Staatsarchivs 53 quirendas nostris aut futuris temporibus ingre] di aud[eat, velr) ear) quaes) supra memorata sunt, penitus exigere praesumat, 10 sed liceat memorato praesuli suisque successoribus °) res] praedictae ecclesiae 1) [sub inmunitatis u) nostrae *') defensione quiet]o ordine possidere, et nostro fideliter p [arere praecepto atque pro incolumi]tate* * * * v * * * *) nost[ra] coniugis ac prolis seu etiam [totius imperii a Deo nobis concessi atque conservandi iu]giter domini w) 11 miseri [cordiamw) exorare delectet, et] ■ quidquid exinde fiscus sperare poterit, totum nos pro aeternax) remuneratione eidem ecclesiaey) concedimus, ut in alimonia pauperum et stipendia clericorum ibidem Deo famulantium perpet[uis temporibus pro12 ficiat in] augmentum. Et ut haec z) auctoritas nostris ! futurisque temporibus domino protegente valeat inconvulsa manere, manu propria subter firmavimus et anuli nostri inpraessione signari iussimus. 13 x Signum (M.) Hludouuicia) serenissimi imperatoris, x 14 (C.) x Durandus diaconus ad vicem Helisachar recognovi et subscripsi. g (NT.) b) (SD.) 15 (C.) Data nonas február., an [no Christo propitio] tertio imperii domni Hludouuicic) piissimi augusti, indictione VIIII; actum Aquisgrani palatio regio; in Dei nomine feliciter amen. Bemerkung zur Abbildung. Die Abbildung gibt das sehr schadhafte Original wieder. Für die Textherstellung der im Original zerstörten Stellen mußte daher die im 1. Bande der Salzburger Kammerbücher fol. 35v—36v enthaltene, in der 2. Hälfte des 13. Jahrhunderts hergestellte Kopie herangezogen werden. Eine vollständige Faksimile- Reproduktion der Kopie findet sich in der ersten Ausgabe dieser Abhandlung (Bick-Festschrift) Abbildung 2—3. r) vel ea jehlt C. s) que C. t) ecclesie C. u) immunitatis nostre C. v) incolomitate C. w) misericordiam domini C. x) eterna C. y) ecclesie C. z) hec C. a) Lodewici C. b) Die Auflösung der T ironischen Noten lautet: Durandus diaconus ad vicem Haelisacaar recognovi et subscripsi (vgl. Tangi, Die Tiron. Noten in den Urkunden der Karolinger, S. 108, siehe auch oben S. 22 f.). c) Lodewici C.