Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 12. 1658-1661 (Budapest, 1887)

26. fejezet: 1657-1660 - Törvények és okiratok

rosi, egregii et nobiles, caeterique universi status et ordines trium nationum regni nostri Transylvaniae, et partium regni Hungáriáé eidem subjectarum et incorporatarum, in gene­ralibus eorum comitiis, ad diem vigesimum sextum mensis Februarii anni domini miilesimi sexcentesimi quinquagesimi nőni. in civitatem nostram Bistriciensem ex edicto nostro celebratis, congregati exhibuerunt nobis et praesentaverunt quosdam infrascriptos articulos in eodem conventu, communi­bus eorundem votis et suffragiis, parique et unanimi consensu conclusos. Supplicantes nobis humilime, ut nos omnes et sin­gulos eos articulos, omniaque et singula in eisdem contenta, ratos, gratos et accepta habentes, nostrumque consensum illis praebentes, authoritate nostra principali acceptare, approbare, ratificare, atque tam nos ipsi observare, quam per alios omnes quorum interest, observari fecere dignaremur. Quorum qui­dem articulorum tenor talis est. Articuli do minor um regnicolaru m t r i u m nationum regni Transylvaniae, et partium regni Hungáriáé eidem a n n e x a r u m, in comi­tiis eorum generalibus ex edicto suae ce 1 si­t ii dini s principalis in civitatem Bistricien­sem ad diem vigesimum sextum mensis F e­bruarii, anni millesimi sexcentesimi quin­quagesimi no n i indictis celebratis, conc 1 usi. Praefatio. Nagy hálaadással tartozunk kegyelmes urunk a felséges istennek, hogy hazánknak mind ilyen felháborodott állapatjá­ban annyi pihenést engedett országúi Nagyságoddal együtt, hogy mostan is az Nagyságod kegyelmes parancsolatjából, öszvegyűlvén ez közönséges gyűlésünkben, alkalmatosságot szolgáltatott, hogy szent nevének dicsőségére, és sok üszögök közt füstölgő szegény hazánknak megmaradására nézendő dolgokról tanácskozhatnánk és végezhetnénk; tiszta szűből kivánjuk, hogy a felséges isten Nagyságod életét sok tidőre terjesztvén, ennekutána is engedjen több és ennél is csende­sebb s alkalmatosabb üdőket érni Nagyságodnak velünk együtt, hogy ennyi sok veszedelmei után, az szegény elnyo­morodott haza az Nagyságod kegyes atyai oltalmazó szár­nyai alatt, jobbulást és pihenést vévén, elébbi szép szabad­ságát is helyére állatván, elvégtére az sok tengeri hábo­rúkból csendes révre juthasson. Mely Nagyságod atyai sze­retetit s indulatját, mi is Nagyságodnak háláadóképen meg­szolgálhassuk.

Next

/
Thumbnails
Contents