Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 11. 1649-1658 (Budapest, 1886)

25. fejezet: 1657-1658 - Törvények és okiratok

liisce proxime praeteritis, diaetam habuere Transylvaui, ac ÜLI us quisque iudicare poterit; ipsos pro defeusione sui et patriae contra tantam potentiam esse prorsus insufficientes. Et cum christiani sint, maiunt ut idem fortalitium Jenő ad Mtem Vram regiam, quam ad naturalem totius christianitatis hostem pertineat. (Egykorú másolat. Orsz. levélt. Tört. osztály). f) 1658. ápr. 30. A fejedélem kívánat ai. E x p o s i t i o postulatorum principis Transylvaniae. Princeps et dnus nieus bgsimus serio mihi demandauit, ut properem et Mtem Yram regiam eins nomine demisse salutem, ac simul etiam benignam Mtis Yrae regiae erga eundem propensionis significationem et factam oblationem bumili obsequio recognoscam, summasque pro eadem gratiarum actiones referam. Et sane, cum pro sola bac Mtis Yrae rgae erga se inclinatione ingratus esse nolit, quanto magis ergo obligabitur ad servitia eusdem, ubi eandem ipsam inclinationem re ipsa experiri potuerit. Procul omni dubio luculentissime constabit Mti Yrae regiae in qualinam ad praesens periculo versetur Transyluania, et Jenő dictum fortalitium praeterea utrumque reguum Yalachicum. Turcarum enim firmissimum est hoc propositum, ut in quoduis regnum passam introducant et collocent, quod iam in Transalpina ipso effectu contestati sunt. Quid autem principi et dno meo sperandum ? nam licet Mtas Yra regia clementer et serio demandare dignata fuerit, ut ratione dicti fortalitii Jenő et Transylvaniae in porta Ottomanica, iuxta tractatum Zitthuatorokiensem syncere negotietur, pro qua clementi resolutione humillimas nomine eiusdem principis et dni mei bgsimi refero gratias. Yerum itidem quoque Panaiotta contra eundem denuo practicat et molitur, hincque ex Hungaria inquieti sunt homines, quod Mti Yrae regiae hactenus innotescere potuit. Sed si Transylvaniam, quae alioquin etiam occasione praesentis defensionis propriis tantae potentiae viribus resistere nequit, periclitari (quod deus clementer auertere dignetur) contigerit, quaenam exinde toti christianitati emergere