Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 11. 1649-1658 (Budapest, 1886)
24. fejezet: 1649-1657 - Törvények és okiratok
220 KRDKI.YI ORSZAGGYUL-KSI KMI.KKKK. 1. Nempe ser ma m regiam mattem scire desiderare, quo se reflectat inteutio cel m i Tranniae principis. et quo, si aliquid tentandum, vim convertendam esse optaret sua cel ,i o. Nodose id proponebatur, ideo sic me explicui, reflexio cel m i principis ac domini mei mihi non manifesta est, nec a sua cel n e revelata, imo sua cel d o eamvix secum pro certoconstitutam habere potest, cum eius cel ni s oculus huc intentus sit, et in intentionem directus, velut in cynosuram principum in partibus liis septentrionalibus et occidentalibus. Ideo hac vice sua cel ti o nihil aliud statuit secum, quam scire, quo in tanta orbis concussione et commotione se flectant tam consilia serenissimi ac potentissimi regis Sueciae, quam aliorum regum et priucipum christianorum, ut sua consilia dirigere quoque possit iu eo, quocl ad muniendum se regnum suum pertinere possit. Haec mihi manifestata sunt, in reliqua penetrare nec posse uec debere me dixi, quae sua cel<^° mente volvit. Ideo me nihil amplius dicere posse. 2. Interim (ille pergebat) facile hoc constare posse, quid fieri optai'et sua cel (i o. Au contra domum Austriacam, au contra alium vim vertendam esse censeret. Respondi, illud quidem mihi non constare. Si inde aliquid certi nosse vellent e re futurum si ablegatum suum expedirent ad suam cel ne m. Quae proculdubio se evidenter explicaret, quid fieri optaret. Mihi nihil commissum et iniunctum, quam id, quod a me dictum et propositum est. Cum domo Austriaca dixi amicitiam, esse talem qualem: quam sua ceH° non rumpet, nisi ab altera parte ausa praebeatur, aut prius laedatur. Cum aliis populis vicinis dixi nos circumcirca pacein habere, adeo ut nullam apertum hostem nossem. 3. A u s i occasio ita ferret, ut ser mn s Sueciae rex vel coutra Polonum, vel coutra Moschcum arma vertere cogeretur, au sua mattas certa esse posset, non offensum iri ea re suam cel ne m Tranniae principem. aut priucipem se non addicturum alicui ex chis auxilio. Respondi his plane verbis. Ill im a Vra Excellentia dura a me reposcit, nempe ut futura contingentia praedicam. Quomodo enim suam mattem certam reddere debeam in iis, quae futura sunt et mihi incerta ? Dixi semel et multoties suam cel ne m non liabere cum Polonis pacta mutua auxilia concernentia. Inde sua mattas pro inexhausta sua sapientia facile conclusionem facere poterit, quid sentiendum sit de offensioue vel auxiliis subministrandis. Non enim video, quomodo offendi posset sua celd°, si aliquid contingeret illi, cum quo nulla pacta suut suae cel n i, uec video. quomodo tunc illi auxiliari deberet, cui nulla auxilia debet. Pro Moschco quoque oftemli
