Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 8. 1621-1629 (Budapest, 1882)
20. fejezet: 1622-1629 - Törvények és irományok
) majora puncta reperirentur nondum effectui tradita, missos proinde nos ad ipsum, ut de utroque genere cum ipso uberitas agamus, de quibus si placeret breve scriptum jucundae memoriae causa exhiberemus, ex quo etiam quod ad Mattis Yrae resolutionem de bonis inscriptitiis factam spectaret, non obscuram capturus esset informationem. Exhibuimus itaque ipsi scriptum secundum tenorem instructionis factum Ungarico idiomate ex Latino conceptu versum, cujus copium sub A. in utroque stylo videre est et ipsi magis placuit lucrandi temporis causa scripto agere: et Ungarico quidem idiomate ideo exhibuimus, ne in Latino titulo vel error, vel offensio pareretur. Tum, accepto scripto, se perlecturum et per suos quid sentiat renuntiaturum daturumque operam, ne diutius nos detineat, subjecit. Hic terminus primae audientiae, in qua non obscura erga Mattem Yram submissionis reverentiaeque signa ostendit, ad singulas Mattis Yrae nominationes pileo elevato, genibusque nonnihil fiexis sese humiliando, dnum clementissimum appellando, demisse requisivisse dicendo. Ceterum toto tempore stando et cum valediceremus, discooperto, uti in ingressu factum fuit, capite. Eodem die circa vesperum misit ad nos princeps cancellarium cum Stephano Cassay, interrogatum, an quid remedii habeamus in instructione nostra, ratione laesae personae suae, de quo apud Mattem Yram uti gravissima injuria tam per nuncium, quam litteras, questus esset, responsum accepisset per internuncios, quos missura ad se esset Mattas Yra super eo puncto Mattis Yrae declarationem secuturam ? Deinde an in negotio bonorum pignoratitiorum habeamus propius aliquod medium praeter commissariam revisionem Tyrnaviae instituendam ? et quomodo illa intelligenda ? an videlicet diploma Niklspurgense in suo vigore sit mansurum, vel de novo tractatio instituenda ? Ad quas ejus quaestiones, licet in quo tempore laesam personam suam quaereretur, nobis non constabat, nihil enim eo in puncto nobiscum ex aula communicatum fuit, tamen paucis et sumatim respondimus: fontem omnium differentiarum in ea diploma Niklspurgense ortarum esse articulum de bonis inscriptitiis factum, ex eo enim, si quae laesio personae principis facta esset, eam processisse, quod conditio illa, uti dnus princeps praetenderet, non esset effectui realiter tradita. Quare si punctum illud per instituendam commissionem complanatum fuerit, quicquid erit vel circa personae principis laesionem, vel alias differentias complanandum, simul complanabitur. sublata siquidem causa tollitur effectus. Neque alio
