Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 5. 1601-1607 (Budapest, 1879)
16. fejezet: 1605-1607 - Törvények és irományok
iam constat, e visubalvis to, quo in statu nunc res Transsylvanicae gestarentur, Mti Yrae Sacr. significandum duxi, cum enim veluti liber a functione mea domum reverti et sub fidelitatem M ti s V 1'» sacr. quam nunc quoque sincere colo, redire certa constituissem, Mti Yrae notissimum existimo. Praenotatum dominum Boclikay eo adbuc in vivis existentem, principatum Transsylvaniae vigore testimentariae suae dispositionis magnifico Yalentino Homonnay legavisse, quo tandem decidente ex persvasione Pauli Nyary Cassovia, me et Transsylvanis insciis, quosdam ad excelsam portam imperatoris Turcici literas et nuncios misisse, per quos persvasere conabantur Turcis, nobilitatem Transsylvanam iuramento sese obligavisse domino Yalentino Homonnay, qui quidem nuncii cum Nandor-Albam ad vezerium pervenissent, licet literis Pauli Niary a Turcis aliquatenus fides adliibita fuisset pro Yalentino Homonnay, nibilominus bassa, ut ex ipsius literis apparet, vir prudens et circumspectus, per czawzium nunciavit, principem Transsylvanum non esse e longinquo peteudum, quando inter ipsos existeret, quibus nunciis quas adiunxerit literas, earundem interpraetationem in Hungaricam linguam sine diminutione vel augmento, una cum earum quas ad civitates liberas, liis meis inclusas, M t i V ra e sacr. transmittere volui. Niliilominus tamen principatum bunc Transsylvaniae omnibus viribus Yalentino Homonnay deferre nitebar, licet praeter Gabrielem Haller nemo ex universo omnium statuum ordine iuramento sese obligaverit, in quo quidem negotio quantum laboraverim, vix literis comprehendere valeo, cui etiam promiseram, me illi gratificaturum. Yerum animi adverso eo tota Transsylvanorum nobilitas, quod dominus Homonnay praetextu testamentariae dispositionis sese in dominium Transsilvanicum insinuare vellet, tanquam pristino edocti malo, volentes providere ne in maiorem se posterosque suos proecipitarent calamitatem, mature praeviderunt, attento etiam eo, quod Gabriel Bathori per quandam successionis praetensionem idem dominium affectaret, quo monito, ut ab eiusmodi cogitationibus supersederet, sententiam mutavit. Et his sic habitis, cum iam dominum Homonuayum laetus et alacer expectarem, ac si licuisset columbae instar in