Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 4. 1597-1601 (Budapest, 1878)

13. fejezet: 1596-1599 - Törvények és irományok

gismundus ipse iu litteris per uos allatis couuellit. quibus uos vuice commeudat. Cuius tamen uos commendatione vti nou iudigemus, ita eam floecipendimus. Et quemadmodum iufidelibus contra nos fides non est, sic eorum mendacia nou pertimescimus. Quin speramus quod sacratissima caes. Ma­iestas et Serenitas vestra uec illis fidem babueruut et de uobis meliora sibi persuadent. Nam imprimis falsum est, et ipsemet fateatur nobilis Franciscus Josica, quodne incarcera­tus quidem, nedum tortus est, quod autem boneste per nos in Va­lacliiam euntes Corouc relictus fuerit, id ipsorum consiliariorum Transiluauicorum maiora quoque suadentium voto et suffragio factum fuit. Quomodo autem reliqua cohereant, Serenitas ve­stra videat. Dicunt omnes ordines per nos contemptos et repulsos fuisse. Igitur nulli quicquam contulissemus officij ; nullum fuisset obsequium, nullis stipendia soluta ; nulli nobi­scum prouinciae cura.uullus gratiam Maiestatis caesareae apud nos requisiuisset, nemini quicquam mandassemus, nihil hacte­nus ad effectum deductum fuisset; nullus a nobis tam gratiosa responsa et beneficia liabuisset ; nullus uobiscum familiariter vel mensae adhibitus vel colloquutus fuisset. At si rationem et oculos liabuissent, videre potuissent, nos eos omnes quam humanissime tractasse et multos etiam infime sortis homines pro merito cuiusque amplexos fuisse et ordinibus primos ac­cubitus dedisse. Quorsum autem tot supplicatioues ad quas responsa, decim§, stipendia, officia et alia eiusmodi liberaliter collata a nobis suut? Testentur litere nostrae sereuissimcj principis manu et sigillo muuit^ et ab hoc cancellario sub­script^ quarum ingens est numerus. Neque enim nisi in celer­rimis et bellicis negocijs vix quicquam absque scitu serenis­sim<2 principis, cum qua ex sacratissim^ caes. Maiestatis ex­pressa voluntate commune gubernium nobis erat, egimus. Mi­litibus vsque ad Augustum mensem omnibus stipendia persol­uimus et quamplunmis etiam ad totum Augustum. Si omnis ordo inuersus, ergo multe vbique c§des patrate, nusquam tanta pax, nusquam tranquillitas facta fuisset; quum non solum Ba­thorei. Poloni et Moldaui, sed nec Tartari, nec Turc§ vel la­tum vnguem ex prouincia ademissent, confinia pulchre per nos munita omnibus necessarijs non fuissent conseruata, Chana-

Next

/
Thumbnails
Contents