Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 8. 1588—1597 (Bp., 1883)
II. A TARCZALI ÉS ESZTERGOMI RÉSZLEGES GYŰLÉSEK.1593. és 1594.
1594. MÁJ ÁS 12. 177 ulteriori mora transmittere, alioquin ipsémet hic interim pro ratione temporis, eam concipi et seribi curabo, ac ipsis Ordinibus Regni nomine Mattis V. exbibebo. Quod Matti V. paucis significandum per me fűit. Quam et focliciter valere cupio. Datum ex castris ad Strigonium positis, duodecima die meusis Maji, anno dni MDXCIIII. Eiusdem Mattis V. Sacr. obsequentissimus fráter Matthias. (Eredetije a bécsi állami levéltárban). VII. 1594. Május 12. Mátyás föherczeg meghívólevele az esztergomi gyűlésre. Matthias, Dei gratia Archidux Austriae, Dux Burgundiáé, Comes Tyrolis et Goritiae. Prudentes et Circumspecti nobis dilecti. Postquam hostium Turcarum rabié et perfidia, qui violatis induoiis, Regnum hoc Hungáriáé, partesque ei subjectas, igne et ferro non ita pridem hostiliter vastarunt, res omnis ad paratum bellum tendere visa est, Sua Mattas Caesarea et Regia, Dominus et fráter noster observandissimus , pro paterna eaque summa erga Regnum hoc suum affectione , plaque cura et sollicitudine, nobis commisit, quin confestim omnes Reges et Principes Christianos ad ferendum contra tarn immanem hostem necessarium auxilium per speciales Nuncios suos requireret ; et quo citius fieri posset, justum etiam exercitum ad Regni hujus defensionem transmitteret, prout haec omnia vobis hueusque sufficienter innotuisse non ambigimus ; quin etiam eo fine nunc ad Diaetam Imperialem Ratisponam properat, quo propediem, volente Deo, perveniet, ubi cum Statibus et Ordinibus Sacri Romani Imperii, omni studio et diligentia, de prosequendo justo hoc hello transiget, et majoribus auxiliis et subsidiis impetratis, Regnum hoc suum contra liostem hunc perfidium non defendere solum, sed etiam, Deo propitio, in optatam libertatem vindicare, et asserere sataget. Et licet vos quoque tarn nitro, quam etiam ad dementem nostram requiMagyar Országgyűlési Emlékek. VIII. 12
