Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 2. 1537—1545 (Bp., 1875)

XIV. A NAGYSZOMBATI ORSZÁGGYŰLÉS. 1545. Februárban.

6(3(3 6(3(3 A NAGYSZOMBATI ORSZÁGGYŰLÉS derogaretur, et publica salus ueniret in perturbationem et excidium. His itaque ex causis propria Authoritate, priuataque manu inposternm audere uel permitti quempiam aliquid aggredi, aut personae alicuius vim intentare , videtur suae Sacrae Maiestati ab aequitate, dignitateque suae Maiestatis prorsus alienum et indignum, et id sine scitu et consensu Maiestatis suae, Locumtenentis que et Capitaneorum suorum, nequaquam esse audendum et admittendum. Yigesimo octauo articulo Status et ordines statuerunt Capitaneos, Comitesque uel Vicecomites non debere obseruare literas Regiae Maiestatis, uel domini Locumtenentis etc. Respondet ad huiic sua Sacra Maiestas articulum: se in expeditione ex Cancellaria sua literarum publicarum ordinem eum semper obseruari curasse, et nunc quoque curare, qui ex Decreto Regni, dignitateque Regia ab antiquo obseruatus fűit, contra quem si quis grauatur, recursum habet, ad decreta, leges et consuetudinem Regni. In aliis etiam mandatis priuatis et suae Maiestatis literis emanandis, pro temporis et negotiorum conditione, is obseruabitur a sua Maiestate modus et ratio, ut neque Keitum, neque honestum sit illas non obseruari, et ut fideles subditi authoritatem Principis et Domini sui abrogent ac mandata contemnant. Foret enim id in diminutionem dignitatis Regalis et omnis boni ordinis, tociusque Reipublice bene administrande confusionem. Vult itaque sua Maiestas, ut mandatis suis et Locumtenentis sui ab omnibus fidelibus suis subditis obediatur. Nihil enim sua Regia Maiestas indignum suae aequitati, aut contra Decretum et libertatem ac Ordinationen! Regni, Statuumque et Ordinum publicam, praeter aequum et honestum, atque rationem et conditionem temporis, cuiquam aut literis, aut verbo est mandatura. Quantum ad articulum Tricesimum nonum attinet, in quo fidelibus ordinibus et Statibus Regni suae Sacrae Maiestatis piacúit, vt vniuersi prouentus Regij ex cusione monetarum ac Tricesimis in Hungaria et Sclauonia habitis, apud manus quoque Serenissimae Dominae Mariae Regine et aliorum existentibus, in conseruationem locorum finitimorum, gentiumque in eis alendarum conuertantur, nec ijdem prouentus extra Regnum auferantur, ad eosque administrandos non extere natio-