Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 2. 1537—1545 (Bp., 1875)

XIV. A NAGYSZOMBATI ORSZÁGGYŰLÉS. 1545. Februárban.

1545. FEBRUÁRBAN. 62 1 62 1 ipsorum quam maximé pertinere videbuntur; quemadmodum etiam sua sacra Regia Maiestas nihil earum est pretermissura. Quantum ad primum 1) articulum, iu cuius contextu fideles Status et ordines Regni suae Maiestatis permisserunt, licere tam Dominis, quam Nobilibus bona sua hereditaria, vei a sua Maiestate Regia impetrata ac iure obtenta, ab illis, qui contra publicam constitutionem et iuris processum, sententiasque Ju­dicum Regni ordinariorum retinerent, etiam priuata manu, omnibus módis ac per detentionem etiam persone occupantis recuperare. Respondet sua Maiestas sese iam antea admisisse et approbasse decreta priorum Connentuum vtrorumque No­uizoliensis et Posoniensis, maximé vero de remittendis, recu­perandisque alienis bonis, et nunc quoque necessarium esse iudicat, tam huiusmodi occupatorum, quam aliorum, iuxta leges Regni iuridice obtentorum bonorum rectificationem et remis ­sionem per Capitaneos suos, adhibitis ubique rernediis oppor­tunis fiendam. Verum 11011 eouuenire sua sacra Maiestas putat, quempiam suorum subditorum, contra personam alterius, pri­uata manu et potentia uti; id enim nihil aliud, quam magne cuiusdam licentiae, dissensionis, distractionis, perturbationis­que publice tranquillitatis preberet causam , fomitem et ini­tium, quodque maiorem perniciem in Rempublicam esset inuecturum, quam vt a quopiam cogitari aut eredi posset. Nec preterea posse id fieri absque Regiae dignitatis diminutione. Quam quidem dignitatem et- authoritatem ex Dei Optimi de­mentia ei datam, sua Maiestas pro seipsa seruandam et ne­mini hac ratione permittendam uult et statuit. Nam alioqui et Dei ordinationi, et. suae Maiestatis authoritati non parum ') A jelen királyi leirat törvényeink nyomtatásban kiadott gyűj­teményébe is fel van véve. Azonban az. 1584-iki nagyszombati kiadás szerkesztői több változtatást engedtek meg maguknak a k. leirat szövegében. A nélkül hogy ezen eljárásról Ítéletet akarnánk mondani, jelezni fogjuk a jelentékenyebb változtatásokat. így, miu­tán az 1545-ik évi törvénykönyv czikkeinek folyószáma meg nem egyezett azzal, melyet a királyi leirat hivatkozásaiban használ; nem haboztak ezeket felcserélni. A k. leirat az I., XXVIII., XXXIX., XLVII., XLVIII. és LI. czikkekről szól ; a szerkesztők ezek helyébe a IV., XXXIII., XLII., L., Lili. és LV. czikkeket tették.

Next

/
Thumbnails
Contents