Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)

eiusdem adversus Vilhelmum dictum Groff filium Johannis filii Nykol de Frachno confectis nobisque preceptorie directis iuxta earumdem continenciam unacum Stephano literato de Chemernye nomine regio, per ipsum dominum nostrum regem de aula sua regia ad subscripta specialiter deputato, nostrum hominem videlicet honorabilem virum magistrum Andreám de Albaregali socium et concanonicum nostrum ad ea, que in prelibatis literis antefati domini nostri regis adiudicatoriis continentur, peragenda, pro nostro testimonio fidedignum duxissemus destinandum, demum iidem exinde ad nos reversi nobis uniformiter retulerunt, quod antefatus homo regius dicto nostro testimonio presente feria quinta proxima post festum beati Johannis apostoli ante portam latinam proxime preteritum ad faciem castri Lanseer nuncupati in comitatu Soproniensi existentis ac possessionum Lanseer, Derezke, utriusque Puludorf, Dobornya, Deutal, Zenthmarton, Felsewlook, Alsowlook, Harachan, Nyek, Semlesdorff, Ryczyngh et Zergen populosarum, item prediorum vacuorum seu habitatoribus destitutorum Vrkon iuxta stagnum Fertew, Pychlesdorff, Bodogazzonfalua et Gobornok nuncupatorum et quarumlibet utilitatum ad idem castrum pertinencium convocatis vicinis et commetaneis ipsius et earumdem universis accedendo, prescriptum castrum Lanseer simulcum prescriptis possessionibus, prediis ac tributis in predictis possessionibus Lanseer, Derezke, Harachan et Nyek exigi consvetis et generaliter quibuslibet. iurisdiccionibus et utilitatibus ad idem castrum quomodolibet spectantibus statuissent et commisissent prefatis Nicolao palatino ac domine Anne consorti ipsius eorumque heredibus et posteritatibus per eundem Nicolaum palatinum ex eadem domina Anna moderna coniuge sua nunc procreatis et in futurum procreandis iure ipsis incumbenti perpetuo possidendum, contradiccione antefati Vilhelmi dicti Groff de Frachno et aliorum quorumlibet ex racionibus in predictis literis antefati domini nostri regis adiudicatoriis conscriptis non obstante. In cuius rei memóriám firmitatemque perpetuam presentes literas nostras privilegiales pendentis et autentici sigilli nostri maioris munimine roboratas eisdem duximus conceden-