Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)
das. Dátum octavo die diei statucionis prenotate, anno domini Millesimo quadringentesimo vigesimo quinto ; presentibus venerabilibus viris dominis Benedicto preposito domino et prelato nostro, Emerico de Sirimio cantore, Dionisio custode, Ysaya de Hemhaza et Ladizlao de civitate decanis ecclesie nostre existentibus. Quibus quidem literis ipsius capituli ecclesie Albensis rescripcionalibus presentatis, quia ex earumdem serie prefatus homo noster dicto testimonio annotati capituli Albensis presente termino in predicto, secundum nostram adiudicacionem et commissionem prenotatam, ad faciem prenotati castri Lanseer nuncupati ac possessionum, prediorum, tributorum et ceterorum utilitatum ad idem castrum spectancium convocatis commetaneis et vicinis ipsius et earum accessisse et idem castrum Lanseer simulcum prescriptis possessionibus, prediis ac tributis et generaliter quibuslibet iuribus et iurisdiccionibus ad idem castrum quomodolibet spectantibus prefatis Nicolao palatino ac domine Anne consorti ipsius eorumque heredibus et posteritatibus per eundem Nicolaum palatinum ex eadem domina Anna nunc procreatis et in futurum procreandis premisso iure eis incumbenti perpetuo possidendum, modo supra in ipsis literis antefati capituli Albensis rescripcionalibus explicato, contradiccione annotati Vilhelmi et aliorum quorumlibet ex premissis racionibus non obstante, statuisse et commisisse reperiebatur seriose, nunc eciam videlicet tempore reportacionis sedei ipsius statucionis eidem statucioni nemo contradictorie obviabat. Igitur nos prelatorum et baronum nostrorum regnique nostri nobilium nobiscum pro tribunali consedencium sano, quesito et assumto Consilio, consideratis nihilominus et in nostri pectoris armario digne premetitis multimodis fidelitatibus et fidelium serviciorum laudis preconio attollendorum meritis sincerisque complacenciis et uberrimis virtuosis actibus ipsius Nicolai palatini per ipsum in diversis et multiplicibus agendis nostrum et regnorum nostrorum predictorum decus, comodum et profectum summe tangentibus, sub varietate locorum et temporum lateri nostro continue inherendo, laboribusque fatigiosis et expensis sumtuosis non parcendo, cum summe fidelitatis
