Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár első kötet 1156-1411 (Sopron, 1889)

metas pergit ad angulum, in quo mete iacent, quem relinquens descendit versus meridiem in rivulum, ipsumque senr per descendendo revertitur ad scilfa, unde processerat; infra metas istas nullus alienus aliquid possidet prêter filios Buce, qui terram cultam et incultam tantummodo possident ad unum aratrum, cetera omnia sunt ecclesie. Preterea possident centum quadraginta iugera prope ad Zakan, infra terminos trium terrarum cruciferorum, scilicet Ambus et Gerolt. Dederunt eciam terram, que vocatur Dag, cuius príma meta incipit iuxta viam, que venit de Suprun inter duo Dag, inde vádit in rivulum, ipsumque ascendit ad médium ville, et inde per girum sub meridie comprehendens duas curias, vertit se ad occidentem, et per vallem festinat ad viam, que venit de Lupoltpach in silvam, ubi due mete sunt, inde per dictam terram currens versus aquilonem, tendit ad angulum ad duas metas, et ab istis versus orientem vádit ad viam, que venit de Dag ad duas metas, ac predictam viam sequens festinat versus aquilonem ad duas metas, inde vergit versus occidentem aliquantulum ad duas metas, et ab his revertitur versus aquilonem ad très metas sub monticulo positas, inde recto tramite descendit in vallem ad duas metas, ubi termini sunt Suslani et iobagionum castri, et abhinc per plures metas versus orientem properat per vallem pluvialem ad duas metas iuxta terram sagittariorum, inde vádit per plures metas equo cursu versus meridiem ad viam, que tendit in Maurich, et per ipsam aliquantulum versus orientem venit ad duas metas, et ab his versus meridiem revertitur in locum suum. Preterea dederunt in confinio Austrie iuxta Posonium predium nomine Wlocendorf, cum omnibus pertinenciis suis : cuius meta príma incipit ab oriente ad vadum Danubii, ubi finem habét insula nomine Nyassciget iuxta viam, que venit de Musunio, inde vádit per eandem viam directo cursu versus meridiem ad duas metas, ubi termini sunt Iwagi et Heteser, deinde pergit per plures metas versus occidentem ad metam, que vocatur populus iuxta palludem, et abhinc festinat ad ecclesiam Dersu, cuius sanctuarium pertinet ad Fluecendorf, inde descendit versus aquilonem ad magnum lapidem iuxta viam, que tendit in