Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár első kötet 1156-1411 (Sopron, 1889)

curarunt exhibere. In quarum quidem literarum privilegialium dicti domini Andrée régis continencia exprimebatur, quod tempore regis sancti Stephani avi scilicet eiusdem domini Andrée regis, cum Kesla regina Hungarie christianissima de intrinsecis partibus Alamanie fuisset transducta, quidam Kaal nomine, homo libère condicionis, terram liberam consumsisset, et omnis servitutis expers, predecessor fidelis clerici eiusdem domini Andrée regis Stephani nomine, in officio eiusdem domine regine persistens, Hungáriám intrasset, et quia temporis (így) rarus habebatur incola in comitatu castri Supruniensis, libère et absque alicuius condicione terram et locum cohabitandum elegisset. Tandem herente in multo temporis curriculo, tempore pie recordacionis Geysse regis, cum Laurencius comes comitatum Castri Ferrei et Supruniensis possedisset, iobbagiones eiusdem castri in invidia ducti, a tramite veritatis déviantes, patrem fidelis clerici dicti domini Andrée regis, Stephani, Alykon nomine, calumnias et falsa alloquentes iobbagiones castri, et quia unum ex ipsis socium in presenciam Laurencii comitis fore asseruissent, ut per hoc ipso titulum infringerent libertatis. Videns autem fidelis clericus eiusdem domini Andrée regis Stephanus, et Lampertus suus fráter uterinus, quod libertás eorum per eosdem maliciosos iobbagiones prefati castri fuisset annullata, tempore felicis recordacionis Emerici regis fratris eiusdem Andrée regis, cum ipse ducatum tenuisset, ad ipsius scilicet domini Andrée regis accèdent es presenciam, se penitus servicio eiusdem subdidissent, et prout decuisset taies fideliter servire cepissent; unde et in illo conflictu, quam in valle Rad idem dominus Andréas rex adversus dictum fratrem suum Emericum regem habuisset, Lampertus fráter fidelis dicti Stephani clerici ibidem usque ad sanguinis effusionem ob summe fidelitatis amorem mortem sustinuisset ; nec hoc eidem fideli clerico sufficiens, una morte fratris sui tradens oblivioni, post eundem conflictum, cum eodem domino Andrea rege in Teutoniam exiens, ibique multo anhelancius cepisset servire; tamen inter cetera sue fidelitatis opera, quomodo et qualiter iobbagiones prefati castri libertatém ipsorum infregissent, eidem