Visegrád 1335 (Budapest, 2009)
The Congress of Visegrád by György Rácz
Kongres Wyszehradzki z 26 listopada 1335 roku). O wyniku pertraktacji co do zarz^dzeň i dalszych kroków król czeski informowai zwi^žle wielkiego mistrza w lišcie z 3 grudnia (zob. dokument z 3 grudnia 1335 roku). Niestety, list nie zawiera miejsca wystawienia. Možemy byc jednak pewni, že nie powstal on w Wyszehradzie. Na podstawie datacji dostupných dokumentów možná stwierdzic, že monarchowie spotkali si§ w Wyszehradzie na Wszystkich Šwi^tych, czyli 1 listopada 1335 roku. Król Jan Luksemburski w liscie z 3 grudnia mówi o trzytygodniowej konferencji, ale prawdopodobnie mogla ona trwaó trochy dlužej, bo umowa pokojowa mi^dzy Zákonem Krzyžackim a Polsky byla datowana na 26 listopada, a w jej podpisaniu uczestniczyli wszyscy monarchowie. Kazimierz potwierdzil przyj^cie werdyktu w osobným dokumencie, który wydal dla Zákonu Krzyžackiego 26 maja 1336 roku. Oprócz dwóch glównych punktów programu zjazdu (pokoju czesko-polskiego i polsko- krzyžackiego) na podstawie póžniejszych wydarzeň dysponujemy pewnymi informacja- mi o tresci rozmów prowadzonych podczas spotkania wladców. Brak dokumentów nie šwiadczy o tym, že w innych sprawach nie prowadzili pertraktacji. Czesko-w^gierskie przymierze z 3 wrzešnia bylo otwarcie slcierowane przeciwko Ksi^ž^tom austriac- kim. Prawdopodobnie jeszcze w Wyszehradzie zadecydowano o rychlym wyslaniu przeciwko nim swoich wojsk. Wskazuj^ na to wydarzenia wojenne nast^pnego roku. W zwi%zku z tym przypuszczalnie szczególy zostaly ustalone w Wyszehradzie, jakkolwiek nie znalazly swojego potwierdzenia w dokumentach. Z tego wzgl^du, jeden z historyków uznal spotkanie wyszehradzkie za naradf wojenn^, a nie pokojow^. Pomimo, že w historiografii zwracano duž^ uwag§ na spotkanie królów, to jednak historiografie narodowe podkrešlaly zazwyczaj wlasny punkt widzenia. Poniewaž spotkanie królewskie bylo decyduj^cym wydarzeniem polskiej polityki zagranicznej XIV wieku, to jest zrozumialym, že historiografia polská zajmowala sif nim obszernie, ze szczegól- nym uwzgl^dnieniem stosunków polsko-krzyžackich i czesko-polskich. Tymczasem w historiografii wfgierskiej wydarzenie to zostalo zepchnifte na drugi pian, nato- miast w szerokich krfgach rozpowszechnil si§ pogl^d, jakoby wspólpraca zawi^zana Polish ss* 63
