Notitia hungáriae novae historico geographica (Budapest, 2012)
Sopron vármegye
198 COMITATUS SOPRONIENSIS PARS SPECIALIS Hungáriáé antemontanarum, et praesidii Érsek Ujvariensis, confiniorumque eidem annexorum generalis capitaneus exstitit. Ibrahimum Bassam Boszniáé ex Marchionatu Moraviae reducem fortiter agressus, post cruentum cum eodem initum praelium, exigua suarum manu fugavit, sex millibus eorum deletis, et insuper captivorum christianorum quatuor millibus et ultra eliberatis: alia vero occasione Tuream Neogradium seu Novigradum obsidentem repulit, victorque castris hostilibus potitus est: quin et perfidos Regi, ac patriae rebelles saepius fudit, arcem Lednitzensem occupavit, ipseque ab hostibus in arce sua Lakompak obsessus, iisdem resoluta mente restitit, et excursione, seu eruptione contra illos facta, auxiliaribus sese copiis adiungendo hostium ad quinque millia delevit, aliaque quam plurima bella feliciter gessit, pro dulci patria, nullis parcendo laboribus, fatigiis et sumtibus, aut vitae pericula permiscendo. Ita quidem, ut de eodem quondam Comite Nicolao, Reverendissimus olim in Christo pater Dominus Franciscus sanctae Romanae Ecclesiae presbyter Cardinalis a Dietrichstein testimonium clarum ediderit, dum ipsi, inter alia sic scriberet. ’O! regni defensor acerrime, optimi ac gloriosi regis ac imperatoris optime, et qua familiae, qua virtutum splendore nobilissime regni praeses, pacis et tranquillitatis assertor, cuius singularem Zelum religio, Caesar illibatam fidelitatem, regnum iustitiam inconcussam, proceres dexteritatem, et prudentiam non vulgarem, templa avitam pietatem praedicant, colunt, reuerentur’: Immo et Ferdinandus olim secundus Augustus Romanorum Imperator, et rex Ungariae avus et praedecessor noster colendissimus piissimae reminiscentiae in certis quibusdam benignis litteris [p. 117z] suis donationalibus eidem Comiti quondam Nicolao clementer elargitis, hanc ipsi laudem tribuit scribendo: ’Dignissimum’ inquit ’te esse censuimus, qui non solum praeclare factorum tuorum in omnem tuam, tuorumque posteritatum, cum immortali, et insigni nominis tui memoria duraturum testimonium a nobis accipias, sed et altiores quoque honores, et dignitatis gradus ita exigentibus eximiis meritis tuis eveharis’, sed et in aliis gratiosis litteris, eiusdem olim Imperatoris et Regis donationalibus, hoc et id per expressum de eodem habetur. ’Neque concepta iam pridem de te spe nostra, unquam frustrati sumus. Nihil enim omnino hucusque in te desideravimus, quod vel a solerti et prudenti duce, vel animoso et forti milite, aut fideli et constanti ser- vitore in utroque fortunae statu, cum perpetua et immortalis nominis tui gloria, et laude exspectari potuit: ut et illud sicut ad cumulum virtutum et meritorum tuorum, ita etiam ad decus et ornamentum nominis tui accederet, te in publicis ac generalibus regni comitiis anno millesimo sexcentesimo vigesimo quinto Sopronii celebratis, unanimi universorum fidelium nostrorum statuum et ordinum consensu, in eiusdem regni nostri Hungáriáé Palatinum eligemus.’ Praeterea in litteris Serenissimi quondam Philippi Hispaniarum regis, ad praetitulatum olim Ferdinandum secundum avum nostrum, ratione eiusdem quondam Comitis Nicolai Esterhas Palatini exaratis, id continetur, ’habentes’ inquit ’singularem informationem et famam gloriosam bonarum qualitatum, virtutum,1 et laudabilium actionum, ac meritorum personae nostri charissimi et dilectissimi cognati domini Nicolai Esterhas de Galantha Palatini Regni Hungáriáé, elegimus et denominavimus equitem et confratrem nostri ordinis, quatenus hoc pacto ordo magis illustris, et maioris reputationis fiat.’ Ex quibus breviter declaratis rara quidem corr. ex virtutem (et in copia Libr. Reg. p. 732. ac Trophaeum 1700. III. f. Dcb' erronee virtutem)
