C. Tóth Norbert - Lakatos Bálint - Mikó Gábor: Zsigmondkori Oklevéltár XIV. (1427) - A Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 59. (Budapest, 2020)
1427
1427. április 29. 205 Coram vobis, venerabili et egregio viro, domino Matheo de Vicedomini de Placentia utriusque iuris doctore, lectore et canonico ecclesie Strigoniensis necnon reverendissimi in Christo patris et domini, domini Georgii, miseratione divina archiepiscopi Strigoniensis locique eiusdem comitis perpetui, primatis et apostolice sedis legati nati vicario in spiritualibus et causarum auditore generali procurator et procuratorio nomine venerabilium virorum, dominorum prepositi, lectoris, cantoris, custodis, canonicorum et capituli ecclesie Wesprimiensis contra et adversus discretos viros, dominos Petrum de Gan, Stephanum de Som, Petrum de Chege, Symonem de Lwlya, Petrum de Nyn, Clementem de Sagwar, Nicolaum de Kethye et Paulum de Pezye pretensos ecclesiarum plébános in comitatu Simigiensi sub vicearchidiaconatu Fok existentes, Wesprimiensis diocesis, et aliam quamcumque personam pro eis et eorum nominibus vestro in iudicio legittime interveniente per modum reconventionis positiones et articulos infrascriptos loco libelli reconventionalis dat, facit et exhibet, ac contenta et descripta in eis coniunctim et divisim ac etiam narrative et dispositive, de quolibet et sic petit ipsis singulariter singulis per partem sibi adversam medio suo iuramento per verbum, credit vel non credit, responderi, et si negati fuerint, probare intendit, ac se et partem suam ad probandum eosdem admitti ad probationem intentionis sue necessariam dumtaxat se astringens, et que sibi dicto nomine sufficiant, de eisdem ad victoriam presentis cause optinendam, de quo protestatur. In primis namque ponit et probare intendit, quod a X, XX, XXX, XL, L ta, LXta et centum annis citra et ultra et a tempore et per tantum tempus, cuius initii seu contrarii in memoria hominum non existit, sitque communis hominum opinio firma credulitas, vera reputatio, communeque dictum ac publica vox et fama in civitate et diocesi Wesprimiensi ac alibi apud homines de premissis loqui scientibus, ex usuque, more, observantia et consuetudine legittime prescriptis et etiam a supradictis temporibus et per supradicta tempora inconcusse et inviolabiter observata, quod dimidia quarta seu media pars quartarum omnium et singularum rerum decimari consuetarum ex terris, possessionibus, vineis, agris et territoriis situatis infra terminos et limites dictarum parochialium ecclesiarum provenientium et excrestentium necnon ius percipiendi, levandi et recolligendi easdem medias quartas spectavarunt et pertinuerunt, spectareque et pertinere consueverunt, ymmo spectant et pertinent de presenti ad dictos dominos prepositum, lectorem, cantorem, custodem, canonicos et capitulum coniunctim et divisim ab eisdem temporibus continue citra, usque ad tempus et tempora spoliationis infradicende in possessione pacifica et quieta seu communi iure percipiendi prescriptam dimidiam partem seu medietatem quartarum omnium et singularum decimarum antedictarum ex dictis terris, possessionibus, vineis, agris et territoriis infra terminos et limites dictarum parochialium ecclesiarum excrescentium et provenientium, et sic fuit et est verum.
