Jakó Zsigmond: Erdélyi okmánytár II. 1301–1339 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 40. Budapest, 2004)

OKLEVÉLKIVONATOK (1-1059. sz.)

privilegiális alakban a Tamás vajda, valamint fiai: Konya magister és Mihály prépost által neki adományozott Clus vármegyei Wlues és Belső-Szolnok vármegyei (in Zonuk interiori) Rona birtok határjárásáról és iktatásáról szóló jelentését. Belefoglalva az erdélyi káptalan 1338. szeptember 1-ji oklevelébe (1009. sz.), Wesselényi cs bp-i lt: DL 105439. 1007. 1338. augusztus 8. (Wyssegrad, in quind. Iacobi ap.) I. Károly király, hűséges szolgálataik különös jutalmaként, Lochanch-i Dénes fiainak: Tamás, István, Desew magistereknek, valamint utódaiknak engedélyezi, hogy bárhol lévő birtokaikon arany- és ezüstbányát nyithassanak, azokat működtethessék, örökös urbura-ispánokként megfizetve az uralkodónak járó évi bányabért. — Hátlapján a pecsét alatt: Relatio Petri Thome. Eredeti, hártyán, hátlapján felségpecsét nyomaival, Erdődy cs galgóci lt, lad. 96, fasc. 7, nr. 17. • Közlés: AOkm III. 478. — BánfOkl I. 105. — DIR C, veacul XIV, vol. III. 477 (román fordításban). 1008. 1338. augusztus 17. (III. d. Assumpt. Marie) Péter prépost és a váradhegyfoki (de promontorio Waradiensi) Szt. István első vértanúról elnevezett monostor konventje Tamás erdélyi vajdának és Zonuk-i ispánnak. 1338. július 18-i kérésére (1002. sz.) Barthawevlge-i Pál fia: István vajdai ember — László, a konvent familiárisa és serviense, hiteleshelyi tanú­bizonyságjelenlétében — augusztus 15-én (in Assumpt. Marie) Zuna birtok határát az alábbi módon jelölte ki, annak tőszomszédjai (commetanei): Zuna-i János, Kewrus-i Pál fia: Mik­lós és János fia: Pál, Zonuk vármegyei Wynchlo fia: Vyd, Zothmar vármegyei Denguleg-i Pangarach fia: János, valamint szomszédai (vicini): Zvdrov-i Mykov fia: Péter fiai: János és Domokos, Zorvad-i László fia: László és Oliberus fia: János jelenlétében: Primo et principaliter memoratus Demetrius filius Dionisii a parte ville Kevrus in sub[p]ede cuiusdam montis Holm dicti circa dumum spinosum tres metas fuisse asseruisset tribus possessionibus Zuna, Kevrus et Ty wys vocatis distingendas. Deinde per cursum cuiusdam rivuli dicti Reyked descendendo venit ad duas arbores piri, ubi idem Demetrius etiam duas metas fuisse asseruisset. Abhinc de ipso rivulo exiit ad unam arborem piri Chunkakerthwel dictam, ubi iterum unam metam fuisse dixisset. Post hec pervenit ad unum pratum, ubi ostendisset ipse Demetrius unam metam terream et per eundem pratum eundo versus Yvren, in eodem prato ostendisset etiam unam metam terream. Deinde adhuc per eundem pratum pergendo, venit ad unum dumum Rekethyabvkvr dictum, quern idem Demetrius metam fore allegasset. Abhinc per eundem pratum versus eandem Yvren transeundo iuxta fluvium Nogheer ostendisset etiam ipse Demetrius unam metam terream et ibi terminatur, ipse fluvius Nogheer... possessionibus Zuna, Yvren et Tywys supradictis. Jóllehet a szomszédok azt állították, hogy Zuna és Tywys között régtől fogva ez a határ, Tywys-i Lőrinc fia: István mégis tiltakozott határjelek állítása ellen, és Zuna felől a Meggesmalberche nevezetű he­lyen lévő határjelet mondta a Zuna és Tywys közötti igaz határnak. Ennek viszont Demeter mondott ellene a következő módon: Sic dicendo, quod ipsa meta esset currens meta inter possessionem Zuna et possessionem Kevrus. Deinde circa magnam viam, que de Zuna vadit in Kevrus, a parte ville Tywys idem Stephanus ostendisset iterum duas metas terreas ipsius possessionis Zuna et Tywys distingendas. Abhinc versus Yvren descendendo ostendisset iterum ipse Stephanus unam metam terream et deinde intrat in predictum rivulum Reyked

Next

/
Thumbnails
Contents