Jakó Zsigmond: Erdélyi okmánytár I. (1023-1300) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 26. Budapest, 1997)
OKLEVÉLKIVONATOK ( 1 —603. sz.)
in valle per viam ad unam pirum positam in capite ipsius vie in Berch ad duas metas terreas ab utraque parte ipsius vie ex novo per partes erectas, ubi incipit metas tenere cum villa Spreng, que est filiorum Chel predictorum, in cuius vicinitate per idem Berch itur ad orientem ad duas metas terreas. Hinc ad alias duas metas, deinde ad alias duas metas, quas partes in eodem Berch ex novo concorditer erexerunt. Hinc in eodem Berch itur ad duas metas antiquas, inde ad alias duas metas antiquas, quas partes statuerunt renovari. Inde per idem Berch declinando parumper ad septentrionem ascendit cacumen cuiusdam monticuli supra villam Spreng positi, in quo sunt due mete. Inde per idem Berch iterate contra orientem, in quo eundo per crebras metas veteres binas et binas, quarum quedam prius fuerunt renovate, quedam vero demolite, ita quod solum aree sue sive sedes earum manifeste patent, et dum ibi gramina pullularunt, vertitur ad finem ipsius Berch, unde descendit in satis ad magnam viam, per quam itur de villa Buzd in villam Alardi et in villam Pauli filii Ladislai iuxta terram Buzd a septentrione rémanentes, quam viam transiens ascendit ad supercilium cuiusdam monticuli Seeg vocati ad duas metas in terris arabilibus existentes, in quo flectitur quasi contra meridiem ad unam metam antiquam. Hinc ad duas metas renovatas, a quibus venit ad silvam, in qua parum procedit et reflectitur ad orientem et in Berch ascendendo venit ad duas metas sub arboribus twl positas, quarum una est vetus, alia nova. Inde ascendit ad cacumen ipsius Berch ad très metas antiquas, ubi vicinantur terre Enig. Tartalmi ái Péter erdélyi alvajda 1338. január 16-i oklevelében, DL 31057. — A határjárás első része Váradjai Péter erdélyi alvajda 1364. november 25-i oklevelében: DL 30662. • Közlés: HOkm VIII. 418-419. — Ub I. 531—532. — TelOkl I. 18—20. — DIR C, veacul XIII, vol. II. 327—329. és veacul XIV, vol. III. 437-^38 (román fordításban). — DocRomHist C. XII. 368—371 (román fordításban is). • Regeszta: RegArp 4272. sz. 8. Borbánd határai Item terra Borbanth/Borband, que est capituli, separator a terra populorum de Alba per cursum fluvii Ompey, ubi ipse fluvius in naturali et principali cursu suo [modo] circa Albam cadit in fluvium Morisii/Morosii et ascendit a Morusio/Morosio revertens per ipsum fluvium contra aquilonem usque ecclesiam/fontem Teremi vocatam in honore sancte crucis sitam, ubi terram Albensem [!] ab occidente, a septemtrione vero terra remanet Borbanthina usque molendinum domini episcopi in fluvio Ompey/Ompoy situm, ubi salit de ipso fluvio contra septemtrionem ad duas metas terreas, quarum una est terre episcopalis Naghkeorthwely/Nagikeortwel vocate, altera autem terre Borbanthine supradicte. Unde proceditur adhuc contra septemtrionem contra villam Borbanth et itur in Seegh, in cuius latere est kwtfew fluens contra orientem, [et] in eodem Seegh pervenitur ad finem eiusdem Seegh ad metam terream. Inde/unde flectitur ad occidentem et per idem Seegh ad duas metas terreas. Unde per idem Seegh pervenit ad aquilonem ad duas metas terreas successive positas. Inde ad duas metas terreas, unde per idem Seegh itur ad duas metas terreas versus occidentem, unde reflectitor ad plagam australem ad duas metas in eodem Seegh positas. Hinc vergit ad meridiem per sata ad metam inter vêpres positam. Inde adhuc ad meridiem et cadit in fluvium Ompey iterate, ubi situm est
