Franciscus Dőry: Decreta Regni Hungariae : Gesetze und Verordnungen Ungarns 1301–1457 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 11. Budapest, 1976)

Decreta

rata, cuiuscunque valoris existant, olim, uti percepimus, vigore litterarum aposto­licarum vel legatorum eius seu aliorum quorumcunque prelatorum acceptari et assequi solita acceptare, assequi et etiam tempore disturbiorum proxime preteri­torum regni nostri assecuta et obtenta possidere, retinere et habere, durantibus instantibus dissensionum 6 regni nostri temporibus et presenti decreto nostro immutato vel ir[re]vocato per expres[su]m, nec aliquis prelatorum eorundem et virorum ecclesiasticorum, cuiuscunque s[t]atus, ordinis, gradus, conditionis vel preeminentie existat, preter nobiles seculares ius patronatus eligendi et presen­tandi habentes', beneficia qualiacunque vel quomodocunque vacantia vel vaca­tura cuiquam providere et de eis disponere in toto vel in parte preter nostram maiestatem, cuius dispositioni, collationi et provisioni ea pleno iure reservamus, nullas quoque litteras apostolicas et rescripta, cuiuscunque tenoris seu legatorum, cardinalium, auditorum ac iudicum, officialium et executorum quorumcunque, sive in Romana curia, sive extra eandem, cuiuscunque tenoris, roboris, firmitatis et comminationis existant, tarn in causis beneficialibus, quam in aliis quibuscun­que causis litigiosis, criminalibus vel prophanis emanatas vel obtenta 8 valeat at­que possit, auctoritate regia supradicta irritum decernentes et inane, si contra hec per quempiam scienter vel ignoranter contigerit attemptari, contradictores de­nique et huic decreto repugnare attemptantes crimen lese maiestatis incurrere et irremissibiliter volumus condigna ultione puniri. Quocirca vobis universis et sin­gulis prelatis, abbatibus, prepositis, prioribus, gwardianis, capitulis, ecclesiarum parochialium et capellarum rectoribus, aliis etiam cunctis viris ecclesiasticis, cu­iuscunque status, conditionis et dignitatis existant, firmo regio sub edicto necnon sub pena capitis et privationis beneficiorum et rerum singulorum precipiendo mandamus, quatenus amodo deinceps nullas huiusmodi litteras apostolicas, le­gatorum, cardinalium, auditorum et aliorum quorumvis iudicum et officialium curie Romane, necnon cit[ati]ones, inhibitiones, rescripta, executiones et Pro­cessus, cuiuscunque tenoris existant, tarn in causis* 1 beneficialibus, quam in foro contentioso, sive in dicta Romana curia, sive extra per quoscunque íudices prin­cipales et executores emanatas et obtenta recipére, publicare et executioni de­mandare quovismodo presumatis sine nostro consensu et licentia speciali, et aliud sub pena premissa facere non ausuri. 2 Presentes etiam volumus in locis et' ad id aptis publice facere proclamari. Datum Posonii, dominico die in octava Pasche, anno domini millesimo quadringentesimo quarto. e Litt, discensionum f Litt, habentibus 8 Desideratur: recipére, publicare et executioni demandare, ut infra h Supra lineam: nota? 1 Superfluum 1 Knauz (Magyar Tört. Tár t. III.) p. 230 n. 2 und Mályusz (v. Comm.) p. 72 haben richtig bemerkt, daß dieser Satz des Dekrets sich auf das Dekret von Temesvár beruft, s. (Oktober 1397). Er ist eine er­weiterte Fassung des G.A. LVII (nach unserer Numerierung). 2 Mályusz (v. Comm.) pp. 14—18 gibt eine reiche Illustration der Durchführung des Dekrets. Beson­ders charakteristisch ist ein Urteil des Woiwoden von Siebenbürgen, Jakab Lackfi vom J. 1405, in dem er auf den Befehl des Königs die Zehnten eines Pfarrers entzieht, der in contemptum decreti regie maiestatis die römische Kurie um Rechtshilfe ersucht hatte (Zs. O. II. 4132).

Next

/
Thumbnails
Contents