Zsinka Ferenc szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. XI. Budapest 1927.

Oklevelek a reformáció első századából

és apostolok tanításait az Isten fia országáról. Sokat olvas, tanul és ir, kevés számú barátja van, olvassák Melanchthon írásait is és az egyház súlyos helyzetén csüggedezve, közösen vigasztalják egymást és meríte­nek erőt az ő írásain buzdulva. Abban az ügyben, hogy Mansfeldre hív­ják, az a válasza, bár ugy Melanchthon, mint Luther őt óhajtották volna, jobbnak látja Magyarországon maradni, amely oly szegény tudomány­ban és egyházi szolgákban, hogy könnyezni lehet fölötte, nincsenek az egyháznak támogatói, mindenki mindenkit fosztogat, mindenki el­lensége mindenkinek. Sok szó esik a wormsi egyezségről s hogy Ma­gyarországba segítséget küldenek a megbékélt fejedelmek. De ő ebben kételkedik. Kéri, hogy máskor is írjon. Sfalutem] p[lurimam] d[ico]. Si nullum ex te alium fructum cepissem unquam mi preceptor, quam eum, quem ex tuis suavissimis literis percipere soles, tarnen longe maioribus beneficiis me abs te affectum esse arbit­rärer, quam ut ullis officiis, nedűm exiguo verborum mu­nere magnitudinem eorum me consequi posse confiderem. Ut enim coeteras nunc omittam, quibus legendis" sepe me recreo, vel ex his, quas proxime accepi incredibilem sensi leticiam et voluptatem. Non solum enim tuum illum veterem ac singularem erga me amorem pre se ferebant, verumeciam teipsum mihi multo verius depingebant, quam ulle pictorum tabuié, qui hactenus ne corporis quidem tui lineamenta, quamquam circa hec sola laborant, asse­qui potuerunt. Preterea in tempore, quod omnium rerum primum est, sunt mihi reddite. Eram enim paulo ante duobus continuis morbis, febri ardentissima et ictero pene confectus, et quanquam nonnihil me iam collegeram, ta­rnen novis curis succedentibus propemodum deterius af­fectus eram, quam antea cum in lecto decumbens morti quam vite propior essem. Tunc enim omnino sperabam illud tempus iam advenisse, quo ex huius vite erumnis in eum coetum migraturus essem, in quo Mathiam nost­rum iam versari seribis, et audire prophetas et apostolos disserentes de regno filii Dei, multo iucundius atque per­feccius, quam pro captu nostrarum primiciarum. Sed ita visum est Deo, cuius voluntas melior nostra est, ut in huius vite molestiis diueius hererem, quas opto mihi et ecclesie esse salutares. Ex tua certe epistola mirum in modum sum confirmatus, non verbis solum, verumeciam exemplo tuo, quem vides, preter assiduos et maximos labores omnibus laboribus graviores simultates multo­rum fortissimo animo ferre propter ecclesie tranquillitatem, ut exemplum Basilii, meo quidem iudicio in neminem eruditorum huius etatis magis, quam in te convenire videatur.

Next

/
Thumbnails
Contents