Pokoly József szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. VIII. Budapest 1910.

I. Adatok a dunántúli ref. egyházkerület történetéhez.

Stephanus filius minor. Mi páter, heu! nostras cur tarn cito deseris aedes ? Cur nos, in tanto turbine, linqvis humi? 0 nos miseros! miseros, quas ore querelas Fundam? Lux vitae nam mihi tota cadit

! Pater. Desine, mi fili, nimio tua pectora planctu Frangere: non laceret, corda tenella dolor, Paulis per tantum, mi fili, desero vestrum, Aspectum: capiet nos iterum una domus. Mox aderit Christus, qui et vos e turbine mundi Eripiet, vobis meque videie dabit. Joannes filius minimus. Oh pater

! haud facile est lachrymis imponere metam, In tanto luctu cor dolet atque stupet. Sic stupeo, ut saevi qui tactus fulminis ictu, Vivit; sed vitae nescius ipse suae est. Ah! nullus flendi modus est mihi: namque reliquit Me mea lux, vitae glória tota meae. Heu quid agam, et quo me ver tarn . . . . . . Ignoro orphanus 1 Pater. Quid facis, o fili, quo te dolor abripit excors"? Num moritur mecum, cura paterna Dei? Non sic, mi fili, non sic tua corda querelis Examines, quin sit spes tibi cura Dei. Cura Dei patris, qui prospicit omnibus unus, Orphanis, viduis, spem tibi soli creet. Id quod sancte Deus faxis pro nominis ;ilma Laude tui: hinc animam suscipe iamque meam. Eniericus Regius Peczelius, minister verbi Dei in ecclesia Ujvariensi Elegidion. Divus ut Helias (res est notissima) postquam Muneris absolvit debita pensa sui Picta corusciferi supra laquearia coeli Igni-vomis abiit vectus et actus equis: Sic tu, mysta patris, veraeque athleta fidei Servorum domini ductor et excubitor