Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. V. Budapest 1906.
3. Adalékok a dunántúli protestantizmus történetéhez. Payr Sándor
tarn gravium flagitiorum, compescendamque infidelium proterviam, ac e converso in laudem praeclarae virtutis ac illibatae fidelitatis contestandam, inquinari, obfuscari et in aeternum de mundo aboleri et deleri debere ; Pro ut convincitur, inquinatur, obfuscatur et in aeternum aboletur et deletur. Qua sententia ea originali post praeviam benignam alte memoratae Suae Mattis ratificationem, partibus ipsis pronunciata, ac tandem Parti Actoreae quoque simul cum totius Processus serie judicialiter eaque extradata existente eandem praesentibus de verbo ad verbum genuine insertam et comprehensam supratactis haeredibus dicti olim Stephani Vittniedy ad demissam eorundem instantiam sub Sigillo nostro judiciali extradandam duximus. Lege quoque et justitia sie dictantibus. Datum Viennae Austriae die deeima nona Mensis Octobris Anno Domini Millesimo Sexcentesimo Septuagesimo primo. Comes Joannes a Rottal,- deputatus Praeses et delegátus Judex mp. Georgius Horváth Kissevith mp. (L. S.) (Károly János soproni jegyző által 1673-ban kiadott hivatalos másolat a Wittnyédy-család rempehollósi levéltárában.) h) Fábri Gergely emlékverse a kemenesalji gyülekezetek elvételéről 1733. N. Vas vármegyében 1733. Esztendőben hogy látná s hallaná az Isten választott szentéinek nyomorgattatásukat, S Templomjaiknak erővel való elszedettetéseket, egy Isten veteményes kertjében Tanuló személy tehát így elméikedék magában. G. F. 1 Felségedhez, Isten, mi bűnös fiaid Kiáltunk, aklodban kik vagyunk Juhaid, Gyászszal teljes sorsunk, mert te Templomaid Tőlünk elvétettek, ékes szent Hajiékid. Tekénts reánk Isten, szent ígéretedet, Tellyesétsd bé rajtunk nagy szövetségedet, Mert ígérted, a kik drága beszédedet Betsülik, nem hagyod elveszni népedet. 1 E betűk és az utolsó versszak bizonyítják Fábri szerzőségét, ki 1733-ban fiatal rector volt Győrött s naplójába is bejegyezte ez évre vonatkozólag: Ecclesiae hungar. nostrates in Kemenesalla omnes sunt ereptae.