Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. III. Budapest 1904.

3. Pathay István, Kanizsai Pálfi János, Alvinczi Péter, Csatári György, Samarjay János, Csene Péter és Pécselyi Király Imre ref. papok levelei 1620—1636. (Thúry Elemér)

sis laborum eius. Dominus novit, vult et potest Petri ad mandátum iubentis magistri retia iacientis laboribus cumulatissime benedicere. Scripsi ad patronum ipsius, quanto cum fructu, tandem videbimus. Ego pro mea tenuitate paratus sum langventia orantis Mosis brachia suffulcire. Ego cum meis, laus Deo, tolerabili fruor valetudine. Redivivum imbecillitatis meae solatium, vitae tuae sociam charitatis osculo salutat, ut bene diuque vivatis, o meae senectutis solamina, precor. Datum Veszprém 1. novembris, Anno 1621. Tuus sine dolo Stephanus Pathainus. P. S. Si qua nova habes de clementissimo nostro Principe, de castris ad Günzium positis, rogo, ad me perscribas. Stephanum illum Győrvárium proselytum, occasione quaesita ad me, quam potes citissime, venire iubeas. Szentkirályszabadiensibus enim commendavi. Ego deinceps curam illius in me recipiam, si negligentius solverint. Vamosienses rustica illa procrastinationis lege ligati manent, donec necessitatis stimulo acti, ultro expetant. Iterum vale. Kívül: Eximio Jesu Christi servo, Domino Joanni Paulidi Canisaeo, ecclesiae Papensis ministroíidelissimo ac eiusdem districtus ecclesiarum seniori vigilantissimo etc. 10. Pathai István Kanizsai Pálfi Jánoshoz. Felicem novi anni ingressum, finem felicissimum tibi, tili charissime, cum tuis omnibus precor ex animo! Accepi tuas literas, mihi duplici nomine gratas, tum quod tui reditus nunciae essent, tum quod alterius filii mei literas una exhiberent. Gratulor utrique vestrum (mea enim omnis voluptas in vobis sita est) et nihil vestra salute audio libentius. Utinam et colloquio perfrui liceret,forem beatior Quod familiam tuam, nescio quo consilio pestilenti hoc tempore a te relictam, feliciori in statu, uti seribis, quam ambo sperabamus. ofténdisti est quod Deo gratias agamus. Ego, Deo favente et clementer fovente ut fert ratio senectutis, vivo tolerabiliter; coniunx, unicum peregrinationis meae solatium, morbo hoc tempore grassante fuerat correpta, cuius tarnen vitám clementissimus Deus mihi donavit. Socrus mea'eiusdem pestilentiae telo icta, adhuc domi meae decumbit, verum eriticis diebus superatis, in dies recuperandae valetudinis spem nobis praebet; duas