Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902.

9. Kocsi Csergő Bálint „Narratio brevis de oppressa libertate Hungaricarum ecclesiarum" cz. müvének X—XI—XII.fejezete. (Balogh Elemér.)

possent. Post sublatas numellas jubet afferri aquam, ut a sanguine et aliis inquinamentis sese abluant. Pedibus et Manibus innixi afflicti aliquantulum sese abluant. Deinde dicit Stanko, egredimini jam e carcere non enim aplius estis captivi. Miseri illi ne passum quidem facere possunt, secl a Militibus sublevati, qui inter deportandum aversa facie, nares prae intelerabili foetore obturantes, in prius illud domicilium, ubi etiam antecedenter aliquot dies humanius detenti fuerant, deportantur et lectis puris linteaminibus stratis imponuntur, et in copia post quindecim dierum inediam, edulia et potus afferuntur. Invitantur ad edendum et bibendum, sed prae exulceratis faucibus nihil alimenti assumere possunt. Si vel cochlear jusculi, vel aliquot guttae Vini faucibus ingerebantur, illud fames instar ignis adurentis vexabat, mordicabat, et acerrimum dolorem ipsis fama confectis creabat. Ac ne videamur solum nostris verbis, ita misere habitorum corruptionem describere et circumscribere, Audiamus testes omni exceptione majores, alterűm quidem eorundem liberatorem, alterum vero Medicum Fluminensem, quiconstanter de illa inaudita exulceratione et vexatione praesentium Captivorum sic scribunt. Ac primum quidem Dn. Stephanus Szalontai ad generosum Johannem Baptistám Sorerum Flumine Venetias Ao 1676 May 2. scribens sic testatur. Brevibus hisce literis generosae Vestrae Dominationi notificare volens die 2. Mensis May, et non citius, ob impedimenta itinerationis, sicut et granditudine negotii, coram fusius exponenda Buccarinum veniendo, Captivorum ibi detentorum magis mortuorum quam vivorum eliberationem ursi, licet varia non obtemperantiae signa a partibus contrariis opponebantur, divinä tarnen favente gratia, eosdem uti cadavera, qui vix elevare poterant capita, ex captivitate eduxi. Illorum autem sunt quinque, utpote Samuel Tatai, Stephanus Szent Péteri, Johannes Rimaszombathi, Stephanus Kállai, Stephanus Ladmoci. Nam reliquis decem adhuc ante Festa Paschatis aliquot Septimanis, fidem aliorum sequentibus, praescipti solum permanserunt, et ita detinebantur, ut omnes gingivae ulceratae et contagiosae factae sint. Prius Buccarimum curavi educi Excellentissimum Dnum Johannem Nonni Anconitanum Medicináé Doctorem et Franciscum Rinaldi Chirurgum, sane tam erga nos, quam patientes sinceros Dominos. Haec ex Autographo ipsarum literarum sunt transsumpta. Johannes vero Nonni Medicináé Doctor et Franciscus Rinaldi