Scientia et virtus. Un commentaire anonyme de la Consolation de Boece. Introduit et publié par Sándor Durzsa (A MTAK közleményei 5. Budapest, 1978)

34 patris et pulcritudinem pueri et celeritatem et audaciam, et fecit eum baptizari sub heresi Arrianorum, et elevavit eum de lavacro. Accidit autem, ut moreretur patruus ipsius Widmarus, et commisit imperátor Theoderico regnum Gottorum. Tandem Italis 5 repugnantibus imperátori misit eum imperátor cum toto exercitu Gottorum in Italiam. Edificavit autem Verone et in multis Italie locis. Tandem robusta manu ingressus est Romám, et in prato Neronis, ubi Magnus Constantinus noviter edificaverat monasterium beati Petri, extruxit domum iuxta Tiberim ante 10 portám Apiam. Porro quia tunc temporis Rome erant magni philosophi, qui heresim Arrianorum rationibus et testimonio Sacre Scripture acutissime persequebantur, inductus Theodericus ab imperatoribus Arrianis filiis Constantini persecutionem excitavit Rome in omnes catholicos. In hac itaque persecutione Theode15 ricus cepit Boecium et Papié incarceravit. In hac autem katholicorum persecutione Boecius metuens infirmos errore corrumpi temporalium amore, composuit librum istum ad consolandum infirmos, quos intellexit per desperationem perire posse. Est autem consolatio exortatio perfectorum, per quam id intenditur, ne in20 firmi a iustitia recedant in adversis. Notandum vero, quod secundum antiquum Romanorum usum quoque variis appellationibus distinguebatur status uniuscuiusque. Auctor iste appellatus est Anicius Mallius Severinus Boecius. Et hec appellationes ex greco sumpte competentes habent in latinum translationes. Ex hoc enim, quod 25 nec in prosperis // per superbiam aut luxuriam nec in adversis per impatientiam aut per desperationem T recte appellatus est Anicius, id est invictus. Quia vero per bene dispositam et ordinatam conversationem meruit hie et in futuro extolli, recte appellatus Mallius, id est vir bonorum meritorum. Et quia nec amore 30 suorum nec terrore adversariorum potuit ad falsum vei ad iniuriam trahi, recte appellatus est Severinus, id est austerus. Porro quia tribulatis et obpressis rebus et consilio opem ferebat, recte appellatus est Boecius, id est opitulator. Est igitur titulus: Anicii Mallii Severini Boecii de consolatione liber primus 35 incipit. [S| unt autem in hoc loco notanda materia, intentio et 25 // 2A 26+ " superari potuit" vei sim. addendum esse puto 26 appellatus] appellatus 32 consilio] corr. ex "consisilio"