É. Apor (ed.): Codex Cumanicus. Ed. by Géza Kuun with a Prolegomena to the Codex Cumanicus by Lajos Ligeti. (Budapest Oriental Reprints, Ser. B 1.)

CODEX CUMANICUS

desidera desiderimi! zandid zandid cusamac debeo dare debui debitum debitor cardarem cardabudem card cardar bernalurmen bernelimen

1 bernalu boldum borz borzli decipio fusos mecunem aldarmen decepi fusos cherdem aldadum decipe fusos cun alda decepto" fusos aldamac dispolio jama mecanen sozulurmen vi óuöulurmen

3 dispoliaui jama candem sozuldum dispolia jama becan suzul diues maaldar bay diuitia maal baylic dubito metarsen yazanurmen dubitaui tarsidem yazandum dubita betars yazam dubium metarsanj yazamac" 1 «Bernelimen» secunda manus adscripsit. 2 Id est «deceptio», iji«j-w-i enim «jocum», cum. vero aldamac proprie «deceptionem» significai. 3 »Vel cuiulurmen» tertia manus annotavit. 4 Hoc loco signum abbreviationis consonam n supplet. Quod ad formam jazanmac pertinet, cf. turcicum or. (^«JLJ «scindere» (apud PAVET de COURTEILLE), «meta». Dubitator enim non solum in Unguis indo-europaeis, sed etiam in semiticis et turanicis «inter duas res haerens», «divisus», «divisi animi homo» nuncu6 „ patur, ut in hebraico S^JJQ «dubitator» a Pj^p «dividere», in arabico idem ; in hungarico «kételkedő». Permutatio sibilantis cum liquida r in Unguis turcicae ori-