A Veszprém Megyei Múzeumok Közleményei 15. – Történelem (Veszprém, 1980)
Gáspár Dorottya: A pápasalamoni kincslelet ládaverete
21. 22. 20. Leltári száma: II. 4693, II. 4694. Publikációja nyomdában. GÁSPÁR D., RATIMORSKÁ, P., Podunajské Múzeum, Katalog I. Budapesti Történeti Múzeum, Ltsz. 56.202.73, -75 -78, -79. Publikációjukat PARRAGI GYÖRGYItől várjuk. PATSCH, С., Aus dem Albanischen Nationalmuseum Jahreshefte d. ÖAI. 23. 1926. Beiblatt 209-230 23. Op. cit 33. kép 5. 24. Az első" tamási kincsleletnél van erre példa. GÁSPÁR, D., Römischer Kastenbeschlag aus dem Dorf Tamási. A szekszárdi Béri Balogh Ádám Múzeum Évkönyve VIII-IX 1977-1978.87-95. 25. FÜLEPop. cit. 51. 26. RADNÓTI, A.,: Möbel- und Kästchenbeschläge, Schlösse und Schlüssel. In: Intercisa II. Ach. Hung XXXVI (Budapest 1957.) 253. - OROSZLÁN Z., Ällatalakos kulcsnyelek Pannóniában (Manchi di cliavi animali, in Pannónia) Dolgozatok 15. 1939. (Szeged) 118-119 VIII.t. l.és la. 27. RADNÓTI A., A pannóniai római bronzedények. Diss Pann. Ser. II. No. 6. Budapest 1938. 140. Idézve: MRT 4. 64/1. 7. jegyzet. 28. DE LONGPÉRIER, H., Recherches sur les insignes de la questure et sur les récipients monétaires. Revue Archéologique IX. année 18 volume 1868 (septembre) pi. XX. 17. ábra. Pompeiben talált ládák H. de Longpérier nyomán. Abb. 17. In Pompeji gefundene Kisten nach H. de Longpérier KASTENBESCHLAG DES SCHATZFUNDES AUS PÁPASALAMON Der Ausstellungsleiter des Veszprémer Bakony-Múseums beschreibt solche Relief-Medusenköpfe, welche zusammen mit anderen Funden Während der 1920er Jahre in den Besitz des Museums gekommen waren (1). Der Inhalt des Schatzfundes wird in der Archäologoischen Topographie Ungarns (2) aufgezählt, und hier erfahren wir auch, dass die Gegenstände irrtümlicherweise mit dem Fundort LOVAS inver tar isiért worden waren (6), obwohl sie aus PÁPASALAMON stammen (7). Die für Kästchenbeschläge gehaltenen Stücke (3) wurden für die Ausstellung falsch rekonstruiert. Diese Rekonstruktion ist auf der Abb. 1 zu sehen. Die neu restaurierten Stücke (9) sind einzeln auf den Abbildungen 3 bis 14 zu sehen. Während der Restauration kam zum Vorschein, dass die Stücke ursprünglich vergoldet waren. Bei der Bildbezeichnung sind die Beschreibung der Platten sowie die Begründung ihres Platzes an der Rakonstruktion (Abb. 15) angegeben. Von den Medallionen mit Medusaköpfen konnten wir anhand von Analogieschlüssen (11-18) feststellen, das diese nicht Kastenbeshläge, sondern Me85