A Debreceni Déri Múzeum Évkönyve 1973 (Debrecen, 1975)

Művelődéstörténet, irodalomtörténet - Kilián István: Sanctus Nicolaus Episcopus seu liberalitus coronata – A magyarországi iskoladráma példája 1688-ból

Nicol: Salve perempto sacra Redemptori plaga, Salve meorum meta votorum, qvies Optata mentis, plaga Redemptoris f

era [x] ; Meae salutis, plaga palaestinae, parens

; Natale salve gentis humanae Solum. Beata tellus, melior Elysijs plagis Qvantis fruemur anime deliciis

! qvibus Abundat istic, quisquis hanc terram colit. Musica aiíectuosa. sub qua transit ad Montem Oliveti. Salve cruoris fertile viretum rosis, Felix rosetum: vincis Eoum Nemus, Paestana vincis nemora; Paestanis tuae Longe antecellunt horte Getsemani, rosae. Redemptor Almus Orbis, hie pro me suum Fudit cruorem, cum precaretur Patrem, Effunderetqve promus in Coelum preces. Ceu latro captus mille foedatus probris Pro me catenas, vineula et funes tulit. Hie mitis alapa caesus est pro me Pater, Natiqve turpe crimen opprobrio tulit. Pro me Tonantis natus hie flagris fuit Laceratus unum totus ut ulnus foret, Ac pené naufragaret in Sanguine suo. Quanto dolore, purpura haec n(ost]ro stetit Regi dolorum

! Hie Regis aeterni caput Diadema saevum cinxit, о dolor! О pudor! Aculeisqve mille confixit DEUM. Dolore redimitus, coronatus probris Ludibrijs trabeatus hie Rex est Poli: Qvanto pudore barbára haec nostro stetit Corona Regi! Factus hie ludus DEUS Suprema, plebis facta maiestas jocus. Hie Rex Dolorum sauciys humeris tulit Ferale Regnum. Hie pondere immani crucis Oppressus Atlas Orbis in terram ruit. Hie ille vultus, sindone expressit notas. Salve Tonanti Mons trueidato Sacer, Salvete Golgothaea crueifixo DEO Adamata saxa, chara mihi semper iuga. Hie ille manibus fixus, ac pedibus cruci, Convitijs proscissus, oneratus probris, Dolore plenus, membra laniatus, caput Crudelé fossus, mille repletus malis, Desertus, orbus, nudus, abiectus, miser, Immane mortis obijt atrocis genus. Adhaec apertum lancea immiti latus Est interempto, sangvine, ac unda fluens. Et iste pro me Numen ingrato tulit

! Amoris, ac doloris immensi throne Crux alma salve, qva mea pependit salus. Tibi figar usqve, cor tibi affigo meum, Haec reqvies mea: hie habitabo, quoniam elegi earn. 422