A Debreceni Déri Múzeum Évkönyve 1973 (Debrecen, 1975)

Művelődéstörténet, irodalomtörténet - Kilián István: Sanctus Nicolaus Episcopus seu liberalitus coronata – A magyarországi iskoladráma példája 1688-ból

Rapitqve somnum. Agla: desine' о Soror qveri. Nil qverulae' lachrymae' planctus juvant. Thai: Nil blanda verba, molle' solamen juvat: Agl: Qvod tollere' neqvis, ferre' patienter juvate Thai: Qvid me' doces patientiam ignotam tibi? Adversa ferre' disce', qvam doceas, priús. Ag-. Adversa didici ferre' qvám doceam prius. Thal: Longe' aliud est patientiam loqvi, ac pati, Aliud loqvi dé morte', qvám mortem pati

! Agla: Adversa ferre' nescio, at justo est idem Utrumqve

: justum nulla conturbant mala. Non te' Thalia sternat inopiae' malum. Thal: Qvid mihi opulenta pauperem sortem occinis? Facile' repleto ventre' de' jejunio Est disputare. Pondus haud sentit, nisi Qvi portat. Agla: ipsa pondus immensum tuli. Thal: Fers et levamen grandé', sed nullum mihi Affulget astris Agl: Astra qva nuper mihi Opern tulerunt, et tibi juvamen ferent. Thal: Ni calamitati fata subsidium parent, Statuam dolori morte' violent a modum. Praestat semel perire', qvam semper mori. Agla: Erras. Semel perire' semper est mori. Avertat a te' Numen hoc ingens malum! Age' destituta Patris auxilio, Patrem Reqvire Coelo. providum et clemens suos Semper Paterno Numen amplexu fovet. Qvalis sub alas ingregat Mater suos Gallina pullos protegit, pascit, fovet. Talis benigne providens Mundi Parens Tuetur ac sustentat humánum genus. Facessat omnis cura dum curam tui Curam paternam providum Numen gerit. Citó levamen senties spera bene'. Scena 6

a Laetior dato auro Nicolaus, qvam Eumenius accepto, reliqvis etiam opitulaturus, tantundem auri nocte altera injicit. Nicol: Adsum secundam filiae' Eumenij ferens Sortem secundae'. Laetor ereptam Stygi, Cupidinisqve facibus Aglaiam, rosam, Lascivientis ungve' non carptam DEAE', Integritatis

: Labe' Cythera nives Non ingvinatas. О bene' profusas opes

! Jactura felix! grandé' jacturae lucrum! Inopia dives' melius о damnum lucro

! Qvantum attulisti commodum! qvantus mihi Caelo aggregasti larga paupertas opes! Non hie suprema pressus inopia Pater Laetatur accepisse' qvaesitas opes, Ut ego dedisse'

: nam beatius dare est, Qvam accipere gazas. Laetor effuso bene'