Závodszky Levente: A Héderváry-család oklevéltára. második kötet (Budapest, 1922)

iuxta vulgi opinionem si maxime laboriosior esset pietatis via, quam mundi, tarnen haec laboris asperitas spe premii lenitur, nec deerit unctio divina, quae fach, ut omne fei in mei convertatur. In hoc mundo cura curam trahit, dolor ex dolore nascitur, nec mora, nec requies, foris labor et afflictio, intus gravior aegritudo, ipsa lenimenta exaspérant. Haec ita habere, ne gentiles quidem poëtas fugit, qui per Titii, Ixionis, Tantali, Sysiphi Penteique supplicium improborum hominum aerumnosam vitam adhumbrant, quorum est et illa sera confessio in Libro Sapientiae : 1 Lassati sumus in via im­quitatis et perditionis ambulavimus vias difficiles, viam autem domini ignoramus. Quid Aegipchia (így) Servitute vel foedius vel laboriosius, quid Babilonica captivitate tristius, quid iugo Pharahonis et Nagubudunozor intolerabilius, quae omnes ad illam miseram vitam mundanam, qui ser­vivit mundanis cupiditatibus. Christus autem dicit Mathaei undecimo : 2 Tollite iugum meum super vos et inveniatis requiem animabus vestris ; iugum meum suave est et onus meum leve. De quo plura lege in praeliminari epistola Erasmi Rotero[dami] supra novum testamentum, quam scribit lectori. Nam nulla deest voluptas, ubi adest tranquilla con­scientia, nulla non adest miseria, ubi cruciat infelix conscientia. Ideo, frater charissime, ne te amplius anxium reddat memoria rerum amissarum, quarum privati ac spoliati faci­lius possumus viam iustitiae ambulare et artam illam portam intrare poterimus nulla sarcina onerati. Nam in hoc itinere oneri fuisset non usui, nihil poterit mundus nobis facere, si totum pectus uno Christo dedicabimus. Cur hic felicitatem quaerimus, quae promissa sunt in caelis. Immo secundum Jacobum, 3 si volumus vere felices esse, hic sumus afflicti, si volumus aeternum gaudere, hic ploremus, si sine fine laetari, hic flemus. Stultus iste et perniciosus risus vertatur in luctum salutarem, exitiale gaudium conmutetur in saluti­ferum maerorem, inanis ista celsitudo convertatur in humili­tatem. Dementia est, frater charissime in his bonis collocare 1 Lib. Sapientiae V. 7. — A szentírásban perditionis után : et. 2 Math. XI. 29., 30. — A szentírásban iugum után : enim. 3 V. ö. Epistola catholica. b. Jacobi c. V. 9.

Next

/
Thumbnails
Contents