Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

736 AUGONAUTICORUM vos furiaej agitant, exclamauit lafon, aut quid ego vobis nocui tartarea feges ? Adefte, atque hue in me laiiceas dirigite. Has cum illi voces excepere, 11011 loqui quidquam mor­talium confuetudine, fed fero clamore aera replere, minas nihil penü habere, fed cur­rere, et propius ad aduerfarium accedere. Tum Heros í'axum rapuit, et in confertam multitudinem coniecit. Très unico iadu in­teremti funt, quorum clamore, qui fupere­rant efferati, cum nouis idencidem faxorum grandinibus urgerentur, primum in occifos furorem conuertere, turn inter fe haud fra­terne rixari, et coulligere. Galeam galeae, virum viro opponere, omnia circum loca concertantium fremitu, et clamoribus repleri. Nulla ab armis, nulla a ftragibus ceííatio. Sanguine, et tabo madet terra, omnesque , 1» íi poftremum exeipias, per mutua vulnera iutereunt. Hune lafon, a caede feruatum, funibus adftrinxerat, et Proferpinae litandum ad arcis portáin aliigauerat. Quid interea in concilio adum, videa­mus. Poft, ubi Almus inde exiic, Bromius in illud per lidores introdudus eft. Ifte in­felix, velut omnium turbarum audor, ad magnós cruciatus feruabatur. lllum auerfari omnes; illum Eucelus, ut tanto magis Col­cbos concitare poífet, diris deuouere, ec cru­deliftima morte digniffimum dicere. Inter haec vota cum propius ad Aeaecam acceífit, aegre iam, quis ellet, uolci pocuie. Carce­ris fqualor, et diuturnhas fpeciem immucauit, non

Next

/
Thumbnails
Contents