Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

6 go ARGONAUTICORUM fueiis, Almo te íimiliimum dicam, quem tarnen tu vinculis, et carcere dignum cenfuifti. Hoc dido expoíuic copiofe de dentibus: eos Draconis illius effe, quem Cadmus, dum Boeotia moenia exftrueret, quoniain Phoenices focios occiderat, ad fontéin interemit; partem eorum a Phryxo in Colchidem delatam pro velleris cuílodia. Poít, ubi omnia finiit, monuit adhuc Parthenophilum, ut íibi confuleret. Sed is, poíteaquam Arcara accepit, impetrata venia, ab Rege abiit, et regreffus eít ad focios. Dum haec agerentur Euteius apud Erythraeam erat, et multa de Iafone loquebatur. Medea, ubi a Patre rediit, fermonein eis, qui Patrem inter, et fefe habebatiir, retulit; poftremo adiecit : Partheuophilum non elfe deferendum, fed liberandum e periculis. Adplauíit uterque ad hanc Medeae fententiam, quippe et illi Iafonem amauerant, et habito inter fe fermone adiutuin voluerant. O quam hoc Medeae iucuridum adparuit: hos etiam ad fententiam, nondum propofitis rationibus, accedere. Vix gaudii modum tenuit. Subfultabat identidem, atque inter clariífima laetitiae figna retulit: Parthenophilum iam inftru&um elfe: edodum ungueuti vir* tuterti, et offae potentiam, nec iam aliud, quam ut ifta praeparent, tradantque Parthenophilo, deeffe. Igitur fe operi accíngunt. Primum poíles, ne quis morcalium intercederet, occludunt.