Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
LIBER XXIII. 719 dune. Tum Eiitelus Deos inferos euoeat ; Proferpinam inprimis , atque Tifyphonen ; umbras praeterea iîlentes eorum mortalium, quos liue amor, fiue indignatio fuftulit. Haec inter Erythraea nutrix unguentum praeparac aduerfus Taurorum flammas, offam ex veuenis Medea Draconein peremturis. Feruet opus ; ahena fudant , et homines ; nigrefeere vifa omnia , velut atris inferorum tenebris infeda ; Eutelus orationem profequitur ; Manes accedere vili; Vili pariter et fuperi omnium votis annuere. Namque opere utriusque perfedo, cum Eutelus unguento manus, ut vim experiretur, imbuit, candens ferrum, prunasque ardentes manu attigit, neque ab ardore laefus eft. Oífae partem catello Medea obtuiit, iam feni, ueque ad aliud, quam, ut moreretur, iam pridem apto; polt pauilo ille intumuit, et rupto inter cruciatus ventre , interiit. Igitur , comprobata utriusque v'irtute, Medea Eutelum rogauit: uti, quae parauerant , occulte lafoni deferret , eum iuo, et Erythraeae nomine, ut his fecundum in ftitutionem uteretur, rogaret, virtutem, et robur inuidum aduerfus ieones adhiberet, daret poftremo, ut vidor euaderet, operam Sibi perfuaderet denique : illius vitam cuin fua, et Erythraeae falute coniundam effe. Sic hi quidem de Iafonis falute folliciti erant. At longe aliter Aeaeta cogitabat, et Colchi. Vix euim Iafon e Regis conclaui exiit, Rex vocatis ad fefe Colchis, quibus maxime confidebat, occultiffimos cum iis fermoaes
