Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
6 go ARGONAUTICORUM pridein mihi debitum, ignofces, o Domina, quod tui tunc mentionem non iniecerim: nam te pofteriora il Li s oracula in meam focietatem adduxerunt, iimul vetuerunt, ne Patri de Te, niíi fublato vellere. Ne igitur exiftimes praeteritam te effe, autfpretam, cum, quod Deorum iinperiis cauturn eft, id me agitaffe videas. Alioquin , Medea , Dii nos iungi voluerunt. Id mihi ante indicatum in Delo, dum oracula peterem; Id Vates Phineus praedixit; et fuaíit: tuam ut voluntatem mihi conciliein, antequain vellus adgrediar. Idein tibi indicatum ab fuperis cum fub arbore fomiiians confederas. Hanc noftram confortionem diuinitus fadam effe non aliunde magis probauero : quam, quod antea animos coniunxerimus , quam verbis inter nos ageremus. Vidi ego animum tuum, mea Medea; vidi, inquam, velut e fpecula, turbines illos, cum quibus, dum ine faepe retraherem, neque ad tuam voluntatem promtum oftenderem, anxia decertabas. Sed, quod amori tuo non illico refponderim, Phineum vatem accufa. Is mihi ita agere praecepit, ut tanto nos conftantius amaremus, quanto difficiliora principia haberemus. Exiftimas, o Domina, non fuiffe mihi arduum, amorem illum froeno retrahere, violentos illos impetus retundere, et ne foras erumperet, flammas comprimere ? Maior, mihi crede, aduerfus hos ignes luda erat, quam aduerfus ardorem futurus , quem Tauri concitabunt. Quod te per iiiperos omnes , mea Medea , perque inferos, quorum omnium cura concili-
