Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

LIBER XXIII. 709 ciliati finiras, per amoris principium noilri, per fpem focietatis perpetuae, oro, atque obteftor, Virgo Regia, atque iiicomparabilis, ut quoniain vellus aureum ainmonitu numi­num mihi tantum deberi didiceris, quo illud modo accipiam, quoniain et illud fuperi an­nuerunt, docere veîis tuum Parthenophilum. Debebitur hoc tuum fadum iinmortalitati , cui hue nauigances feruimus, et tanta illud veneratione poileritas recolec, ut ulla pofiit obliuione deleri. Hac Iafonis oratione iam plene conuida Medea ita fermonem orfa ell : lam quidem ego, mi Iafon Parthenophile, ita fum anima­ta a principio, ut te faluum velim , atque incolumem. Hanc tu mihi legem ipfe po­iuiili, cum te primum in hoc de'ubro vidi facem ad aras ierentem, et cum maiefiate quadam incedentem. Dii fuperi ! quid enim iam diiïimulem? quam fuirai et animum meum, cura a me difeederes, rapuilti. O diem liu­gulari femper memoria ceiebraiidam! 0 Par­thenophile! Si tupudoris, et amoris pugnas, quae tunc in templo agebantur, vidilies! Dul­ce mihi eorum recordari ! Et tanto nunc etiam diei illius defiderio teneor , ut reuerti in are­nam optem, tamenetii iaculo faucia, et ad hune usque diem , fpein inter et metum ambigus. Ilia dies omnium meoruiii gaudiorum princi­pium eil! Tuuc Te ego, Parthenophile, non eum vidi , quem feruiles illi habitus exhi­bebant, fed eum omnino, quem nunc demura laeta iutueor. Sed licet ego te eo tempore Y y 2 ingen-

Next

/
Thumbnails
Contents