Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
6 go Argonauticorum theaophile , id , quod Rex annuit , fedulus expleuiíti. At vide etiam, quo baec tua vota eiiafura funt. Arduutn eít, quod petis: et quia obtineiidi difficultatesl non perfpicis, ea gratia audes. Recogita quid agas. Verum quidem eft per aedem Hecates iurisiurandi religionem patratam, quam violare nefas: et, fi peritas, id Aeaetain iuramento daturum, uc, ami grande adeo fuerit, intemeratum maneat. At Te, Fili, ante videre decet, ne voti huius, ac beneficii poeniteat. Muiti in PLUS ULTRA naufragium fecerunt; nec Phaetonti profuit paternum currum egiffe , nec fane tibi proderit eo efcendere, unde nequeas* nííi cum iugenti ruina, defcendere. Depone, oro, hanc mentem, nec id Regem iterum amwere cogas, quod tibi certam perniciem ailaturum fcio. « Äd haec Iafon : Ego vero , mi Euphone, nec ceinerarius fntn , ut Phaeton, nec me infelicem ipero , cum nondum in oceano nauigem. Humanis viribus inferiora poitulo. Dii certe, quos reuereor, quique hanc mihi mentem, lit vellus peterem, iniecerunt, tuebuncur coniilia fua. Nec alienum peto ; Id, quod olim in Graecia , natali fuo folo, alebatur, ut poitliminio , etiam raortuum, in Patriam redeat, iure poítulare videor. Nec Dii profe&o, ut perpetuo in Colchide maneat, annuerunt. . Venturum aduenam, qui vellus reueheret, oraculorum fide iam pridein certum erat. Is lie ego fim, qui ftnguinis nexu Aeolum contingam, non nunc
