Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

LIBER XV. 429 nis, quam in puniendis malis operám infumturum. Non laminae, non eculei erunt, quibus iniquiíTimi illi homines urgebuntur; maiori eos cruciatu interimi iubebo, quam adhuc reperire potuit etiam íaeuiffiinorum Tyrannorum acre in malo, et foecundura ingeniuni. Lenitas me mea, Regnumque meum adhuc perdidit : jpfe fum cauiía ruinae. At íaxo, ut íeuerum omnes metuant, quem benignuin amare, et reuereri noluerunt. Haec cum Aeaeta loquebatur, longe profundioribus cogitationibus mens Euteli tenebatur, quam, ut diftinde, quae Rex retuli:, vel audire actentus, vel inteliigere vacuus potuerit. Cum enim nihil adhuc de Almo, íub Iafonis nomine latitante, cognitum habuiífet, iaí'onem, quem Epiitolae initium praetulit, Argonautarum Ducein exiítimauerat, fieri potuiífe ratus, ut exploratorem iftum ante in Colchidem, quam ipfe aduenifíet, miferit, qui nunc demum variis fortunae ludihcationibus exercitus in Colchorum manus inciderit. Id fi effet, iam nunc de mali remediis cogitandum putauerat. Voluebat ergo mentem per diuerfa coníilia. Tandem, quid ícriptum in epiítola elfet, ante inteliigere, quain teinere omnia credere conftituit. Nihil ergo ad Regis orationem repofuit, praecipue cum Praeconem acciri obíeruauit. Is fumta in manus tabula, ita relegit Epiftolani: Iafon