Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

440 ARGON A

IT

TICORUM Iafon captiuus Bromio Seruatori falutem. Primum oinnium immortales tibi gratias habeo, mi Bromi, quod me e teterrimo illo Phafidis carcere liberum dimileris, quem mors atrociffima certo fecutura erat. Hanc ob cauffam tibi gratias referre deüdero, íi ad me conuolaneris. NobiliíTunum in mea Scythia locum deíiinatum habes, üue Sacerdotio fungi veiis, hue in curarum mearum partem fuccedere, nifi uti ego cogitans fentio, coniungere mauelis. Inlignem illám ignorniniain, quam mihi ignoto Colchus iuulierat, vindicare pergő Odo mil ibus eqiiitum ílipatus, geminato peditum numero lines Colchidis inuali. Nunc iam in Cyca conlideo. Felicitatemne exercitus mei, an infortunium putem, quod nulla mihi hoftilis facies occurrere audeat, nondum dehnire potui. Haec veftra cundatio fuípicioni locum facit, Aeaetam omne Regni lui robur in unam Phalidem contraxiife, eamque folam tueri, ac conferuare pergere. Fac, quid moliatur, refciam. Primum eos ü obíidione cinxero, ati fpes vidoriae adfulgeat? Aut íi aperta in eos vi irruero, an meis numero refponfuros credas? Magno velleris defiderio teneor. Si fradus ceruici orbis illabatur, abripiam illud ex Colchide. Tu pariter de modo cogita, quo id fieri pofiit cornmo iiftiine. Interea non defines, pro tua prudentia, populum timoré complere, et, íi fieri poffit, ita Aeaetae impérium verbis graue facere, ut eo exfpedatus adueniam. Exploratorein liunc meum tibi cominendacum habe, perque eum mihi, aut