Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
LIBER. I. 43 laborum mole frangare. Meretur hos fudores aeternum illud nomen , quod a Ponto ceptum in Gadibus dehnet. Coelum ipfum naui , famaque iignabitis , atque implebitis. At nunc e Templo ilicet! maiora hic vos pericula , quam forte opinamini , circumftant , quae, ne praeter fata fubire debueritis, adhuc ego remouere potui. Haec ubi dida , ocius fe illf e templo eripiuut, et fugiunt. Adeo vero infolitus ille pauor vocem omnibus iniercluferat^ ut iam peue ad arrepti itineris terminum peruenerint, quin tarnen, aut refpedare ad templum, aut aliquid loqui libuerit. Poil, ubi conllitere, curis fe, et metu foluerunt. Eiusdem pauoris diuerfae, Ut folet, apud perculfos cauffae ferebantur. Cailor Satyros, dira in aduenas et petulantia numina, metuebat. Hamadryadum furorem Iafon, quas nondum votis dignati, nec fuppliciis fuiifent. Haec inter ad murum quempiam peruenerunt, et Portam. Non magna utriusque altitudo fuit, fed firmitas maior, quam pro confuetudine. Ac murus quidem ea gratia dudus videbatur, ut parte infulae, quae ad Septemtriones receiferat, Ferae, velut viuario, tenerentur; partem alteram, quae ad meridiem pertinebat , domeítica animalia occuparent. Porta e Craflis, atque * inter fe implicitis trabibus, cratium inilar, texta, liberum hominibus introit|iin, atque exitum oftendebat, per cuius rimas modico negotio eludati, laeta paffim /
