Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

IO ARGONAUTICORUM Piacúit Iafoni, defperata mortalium copia, ad Deos confugere, limulque de ruinis Templi hac tali oratione conqueri: Dii Coeleiles! ita tie collibitum vobis, ut hoc vos Fano priuetis? Utiot vota in hoc olim Teinplo concepta ? quot exfoluta? quot, qui auxilia flagitabant

, mortales recreatiV Nunc religio fquallida

, et Diuae Teinplum a Feris occupätura. Equidem nullum hoc Fano magniiicentius vidi, fiue dum domi, atque in Graecia agerem, fiue, dum Pagaiis foluimus, in Lybia, aut Delo, Regnisque Pergamaeis in Phrygia. Dignum aeternitate foret, fi tempore condi noil debuiffet, aut tantum diuturniore aeuo, fi manufactura non effet. At nunc ego Te Diana tergeiniiia fupplex veneror, tuumque illud numen, uti errantibus auxilium praeftes, ea, qua decet mente, atque auimo flagito. Nos, ubi dexteram porrexeris, uti haec tua aedes priftinuni fplendorem recipiat, una curaturos pollicemur. Vix verba finierat, cum, ecce, tremere omnia, araque Deae, et olea nutare, parie-* tes delubri, diu antea ruinam meditati, rii^as agere, et multa alia his dim ilia aut fieri, auc adparere. Horroré perçelli aduenae, atque exitum circumfpicere. Poftremo ex intimis Adyti cortinis has voces exaudire. Made animo Iafon. Deús aclfenti entes habes. Vernes felix in Phafidem. Regiam ibi Virginem, mea inprimis opera, in tuas partes obfcurus pertrahes, at manifeftus vinces. Animo fis excelfo, et fort!, nec imminentiuin labo-