Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
Liber . I. 43 Germano Pollute; Pirithous item, et Lynceus, poftremo Admetus. Hos omnes laborurn patientes, et gloriae auidiffiraos nouerat. ^Eos ita adfatur: Non ignoratis, focii, -effe in hoc coittubernio noitro nonnullos , qui longi huius , ut quidem loquuntur, intineris pertaefi, Pátriám refpedare folent. Sed ego , ubi ad virtutem, atque ad laudabile facinus properes, non tempus diuturnum, non inter flexuofuin, aut difficile cogito: abftergit enim omnes illius moleitias icopus, qui intenditur; atque, ubi defiinatum coutigeris, explet omne défiderium, rei, diu optatae, iucunda, et fecura poífeííio. Quid per Deos agitamus focii ! ídeone iam Sirenas praeteruedi fumiis? ideone Scyllam , et Charybdim fuperauimus ? ideone Syrtes Lybiae partem nauigando, partem his h îMieris nauim , his inquam humeris fufferendo reliquimus, ut, ubi iam nullum periculum fupereit, animis concidamus? Nihil mihi fuit fadu facilius , quam domi inglorium viuere , et tum capetfere rerapublicam. Sed nobilis ille fpiritus, quem pedore claufum ab unguiculis habeo , nondum id pati potuit , ut idem ille lapis , qui corpus conteget , fimul meritorum , et gloriae famam obruat. Oro , recogite, focii, quis digitos in Patria perferat, quibus monitraremur , fi line vellere rediremus? Dii meliora! Praeilitiifet profedo rem gloriae, et virtutis plenam ne incipere quidem', quam aiít non terminare ceptam, aut turpem inchoatis finem imponere. Quid Pater meus A 3 Aefon?
