A Herman Ottó Múzeum Évkönyve 11. (1972)

KILIÁN István: Latin nyelvű komédia 1720-ból a miskolci levéltárban

246 KILIÁN ISTVÁN Praecipitis animi. Qvisqvis heu! Dominum colis, Ito, properato famule, tam charum reduc Ocyus in aulám perperam exactum caput. Fam: Servi fidelis specimen actutum dabo. 32 Scena lOma. Eudaemon. Philindus. Ruffinus. Famulus. Eud: Philinde, viduas qvando sic Numen jubet, 400 Petamus oras, Cynthio seu qva dies Redeunte surgit laetior, seu qva novo Funere senescens occubat. Frustra moras Hic ludibundi trahimus. Errantes suo Peregrina tellus melius excipiet sinu.

a- a. fingit abitum. Phil: Herum fideli servulus gressu seqvar. Ruff: Amice, salve. Eud: tuqve supremum vale Ruffine. Ruff: Qvid ais? vulneras pectus meum Isto doloris indice interni sono. Nos ergo chare deseris? Eud: Sortis furor 410 Mutare cogit istud exilio solum. Ruff: Vix teneo lacrymas, qvando non alio Deus Sinceriore praebuit amico frui. Eud: Amantis in te pectoris cerno notas. Ruff: Amantis at tu pectoris cares nóta, Si sic amantem deseris. Eud: Culpa vacat Violati amoris, sceleris afficti notam Qvisqvis alienis condere in terris cupit. Ruff: Spes est: serenos fata praestabunt dies, Si praestitutum longius differs iter. Eud: Neqveo: vei iste vulnere in sinum influens Graviore semper trahere me moras vetat Aspectus Aulae. Ruff: qvando nil qverulae juvant Preces amantis: sume complexum, et meis Pendens ab humeris ultimum praebe osculum. Vale.

a

' Eu: Vale Ruffine. Fam: Nostin' vir boné, Qvos pulsus aula teneat Eudaemon lares ? Ruff: Faré qvid portás növi. Fam: Ilii secunda, tristia sed aulae affero. Ruff: Superi! Revixi. Eud: mene perqviris Dromo (compellat 430 [aliqvis])

20 Fam: Ades, cupitus. Vulnere oppressus gravi Per te salutem, perqve propitios rogat Hominum sceleribus vindices Deos herus, Ut qvam furore percitus noxam intulit, Ei remittas, moxqve turbatam pedes Referas in aulám. Eud: fors in exitium ultimum ? 86 B 420 a. amplectuntur se invicem.