A Herman Ottó Múzeum Évkönyve 11. (1972)

KILIÁN István: Latin nyelvű komédia 1720-ból a miskolci levéltárban

LATIN NYELVŰ KOMÉDIA 1720-BÓL 245 Liceline somnum carpere, huic lecto accuba.

a Luctus: Opus peractum est: nunc recedendum puto Fratres; furorem donec et crapulam levet Sopore. Plura crastinum rursus dabit Ferenda tempus. Ária tristis loco chori. a. collocat eum in tumba. 360 45 (PARS 2DA.) Scena 9na.

17 Licelinus. Famuli. Licel: Ubi sum? metune Morpheus inani meo Illusit animo ? Vigilo: frons istud notat

bAlata, velum, coluber, et amictus lacer, Qvin et sagitta pectus immani premens Vulnere. Qvid iste tumulus? Heu perij miser!

c Umbrae feroces! Spectra Lethaei specus! Agmen gregale Cerberi! aeterno volunt Tumulare vivum carcere aetatis dies Eripere niveos, funeri insontem dare. Qvid hic?

d Qvid illic videó? me rursus petunt Simulacra mortis: rursus in poenas trahunt. Heu qvo recondam corpus afflictum loco? Qvoqvo recedam, nulla sat tuta est mihi Latebra. Repellunt, vulnerant, gressum premunt Spectra fugientis. Concido. (Ária brevis et tristis) Famuli 1. us: heu miser status Herijacentis! 2: Triste portentum! 3: O nefas! An est peremptus ? 1: Sangvis est index adhuc Animae morantis. 4: Fallor? An telum hic jacet? Ómen tremisco. /: Vulnus inqviram. 3: Sine!

18 [Licel:] Iterum renascor funeri. Huc celeres opem Afferte famuli, férte populares opem. Procul hinc fugate monstra.

e Fam: Qvid jubes, here? Lic: Tumulabor iterum vivus, infelix Zeno, Meis ut exors aemulis cedam locum. Oppono dextram dexterae. Fam: Ignoras tuos, Liceline famulos ? Qvotqvot hic coram vides, Pro te vei ipsam prodigi necem ferent. Lic: In membra sensim pristinus redit vigor.

a

" Eudaemon! O Eudaemon! Abscessu tuo Qvantis merentem Numen aff ligit malis! Fortasse crimen fuerat, augustae domus Pepulisse tantum columen. Agnosco scelus b. abjicit a se singula. c. exilit ex tumba. 370 d. Insanit et fugám simulat. 380 e. acurrunt famuli, sed... hos pnmum fugit.

19 86 A 390 a. reponitur in sella.