A Herman Ottó Múzeum Évkönyve 10. (1971)

KILIÁN István: Latin nyelvű komédia a XVIII. század elejéről a Borsod megyei Levéltárban

LATIN NYELVŰ KOMÉDIA 417 Sin aliter, acus haec perfidum perimat caput. 450 Nunc /hauriendum/ socia funde sanguinem infaustum

43 /volo/ cohors. Generosa v[ir]tus gloriae in campum vocat Cujusque gladios: convenit seq[ui] ducem. Felix perit, q[ui]cunque, quos odit, premit. Soc[ius] Sart[orum] 1: Peremptus hostis conferet nóvum decus, Novamque nobis glóriám victus dabit. Soc. 2: Audacibus /nec raro/ f ortuna, nec raro favet. Praecelsa virtus arduis se se probat. Inductio 8va Vulcanus labori insudans suo, o[mn]em operám Deorum jussu Salaconis in usum a se impendi debere queritur, conclusumque esse: hujus nominis ho[min]em aliquem Marti jam viribus fracto, et caedium inimico succedere oportere. Vulcanus. Salacon. Vulc: O dira fata, Numinum o saevus furor! Ergo querelis tempus aeternum manet; 460 Pro misera pietas! eloqui fátum pudet. Utinam cruorem capitis invisi meo Sacrare possem malleo, haud ulla amplior, Meliorque po[ss]et victima offerri mihi. Te te Creator Caelitum testem invoco, Et te potentem gentis armigerae ducem; Si q[uan]do tantus me labor pressit tuus. Gradivus ipse belliger ut ut sit ferox, Veniam labori saepius nostro dedit, Nec me furentes semper aetnaeis jugis 470 Versare voluit igne perpetuo f ocos. Heu, q[ua]m dolori numerus angustus meo e[st]! Destituit a[nim]us membra, jam vires labant, Et vix tremente sustinent arraa haec manu. 120 A Durate trepidae lugubri officio manus, Ingeminet ictus, fűimen in mundum paret: Et Marté pejor, saevior et ipso Jőve, Ca[us]a e[st] laboris impius Salacon mei. Fabri cum Vulc: Longus labor vires demit Fit cantus Sartor puer nos affligit; Fűimen, ensis Salaconi, Apparantur novo Marti; Neque dies sufficit. Sal: Luctum morare, desine infelix dolor; Ade[st] daturus auxilia victis malo. 480 Sed q[ui]s dolore percitos urget labor, Quid ensis iste, quidve vocifer a [nini] o, Ul