Kőhegyi Mihály (szerk.): Historia Domus Bajensis. Chronik des Franziskanerkonvents in Baja. Band 1. 1694-1840 - Bajai dolgozatok 7. (Baja, 1991)
Text der Historia Domus
1735, 1739 [1739] 1739-10Junii. Keszich Nicolaus electus Gvardianus Bajensis obiit Tétényini. Nota pro memoria posterorum. Cum tempore pestis hoc oppitum eiusque viciniam infestantis mominenta huius Conventus perierint, ideoque nec eius origo, neque progressus scripto haberi possint amplius, id unum hic ex certa seniorum traditione adnotare placuit, quod sicut modo ambitus penes chorum versus a cella P. Provincialis, in quo et introitus ad cathedram serius factus est, pergit, olim Residentia ex viminibus et luto steterit. Item: quod ad ipsum frontispicium moschea turcica constiterit, quum et hoc oppidum Tureae inhabitassem.13 Adnotavit anno 1798 tempore Visitationis canonicae mense Maio Fr Marianus Lanossovich Exconsultor et Provinc. Secret. In Nomine Domini.14 [1735] Anno 1735. 10. July. In Conventu S. S. Apostolorum Philippi et Jacobi Valcovarini in Capitulari Congregatione Frum Minor, de Obstia Proviae Bosnae Argentinae Praeside, et Comissário Apostolico adm Rndo Pre Cajetano ab Interagvis Lectore Jubilato jam Proli Proviae S. Bernardini Agvilejani per breve Apostolicum in Provincialem Proviae Nostrae Argentinae assumptus fuit Adm. Rendus P. Fr. Lucas Karagich à Baja Lector Thegus Contor Geniis, et Ex-Difftor. Diffinitores: Adm. Rndus P. Laurentius Bracsulevich a Buda Lector Jubilatus. Rndus Pr. Stephanus Villov à Buda S. Thegiae Lector Geniis. Rndus Pr. Antonius Bibich à Valkovarino Contor et Lector. Rndus Pr. Bonaventura Maria Mechich à Posega 13 Der türkische Weltreisende, Evlia Tschelebi, hatte nämlich 1666 aufgezeichnet, daß „die Moschee des Paschas Sinan in den alten Zeiten Kirche war, welche ein schmales Minarett hat”. Die Türken hatten also die mittelalterliche Kirche benutzt und die Franziskaner errichteten später an ihrer Stelle ihr Bethaus und Kloster. Karácson, Imre, 1904. II. 215-216.; Trencsényi, Károly, 1908. 167-168.; Rapcsányi, Jakab, 1934. 28-29. 14 Hier beginnt die eigentliche Hausgeschichte. Von hier an sind die Aufzeichnungen etwa gleichaltig mit den beschriebenen Ereignissen. 18