Bártfai Szabó László: A Sárvár-felsővidéki gróg Széchényi család története. I. 1252-1732. (Budapest, 1911.)
sidioque illi cum certa equitum Lurma ac ducentis peditibus (uti quidem Nicolaus Istvánffy Hisíoriarum suarum Hungaricarum sub, finem libri vigesimi secundi diserte commemorat) tutaiido praefici meruerit, celebrilatem, cum etiam ingentia illa reverendissimi olim in Christo patris domini Georgii Széchény archipraesulis Strigoniensis piae reminiscentiae patrui Tui, de ecclesia Dei sacro dicti regni nostri Hungáriáé diademati, augustaeque domui nostrae Austriacae merita et cumulatissima, impensis tot centenorum milium tum in arduas belli pro salute, christianaeque reipubiicae adversus immanissimam Otthomannicae tyrannidis christianum cruorem barbara feritate sitientis potentiam per nos suscepti et divino auxiliante numine hactenus felicibus auspiciis vindicata, quippe e faucibus hostis barbari tota propemodum iam Hungaria et Transylvania continuati necessitates, tum in diversis sacrorum religiosorum ordinum fundationes, vulneratorum ac deficientium militum orphanotrophia, captivorum redemptiones, iuventutis in academiis et gymnasiis institutioni suppeditatas commoditates, et alia quamplurima pia et laudabilia opera summis pecuniariis beneficia, 11011 secus alterius quoque fratris similiter Tui fidelis nostri nobis sincere dilecti reverendissimi pariter in Christo patris domini Pauli Széchény Colocensis et Baciensis ecclesiarum canonice unitarum archiepiscopi, episcopatus Wesprimiensis administratoris, abbatis sancti Gothardi, consiliariique nostri multifaria gratissimarum complacentiarum studia, singularemque in ecclesiarum Dei et sacrorum consimiliter religiosorum ordinum propagatione et promotione zelum, munificentiam et liberalitatem, nunc recenter etiam per rei nostrae annonariae complurium milium metretarum frumenti gratuita suppeditatione factam promotionem contestatam, eximiamque eiusdem erga nos, praelibatamque domum nostram augustissimam fidem ac intemeratam fidelitatem et devotionem, sed et tua propria merita et fidelia non minus quam utilia servitia benigne pensitantes, pretermittere haud potuimus, quin praemissa omnia per Tui ad altiores promeritae dignitatis gradus et titulos evectionem, ad seram usque transcribamus posteritatem. Cum et Tu a praeclaris maiorum antenatorumque tuorum vestigiis nihilo degener, teneriori aetate liberalibus studiis honestisque disciplinis et exercitiis consecrata,
