Fekete Nagy, Antonius – Makkai, Ladislaus: Documenta historiam Valachorum in Hungaria illustrantia, usque ad annum 1400 p. Christum. (Budapest, 1941. Études sur l'Europe Centre-Orientale. 29.)
universis premisse nove regie donationis titulo perpetuo possidendum, nemine penitus contradictore apparente. In cuius rei testimonium perpetuamque firaiitatem presentes contulimus sigilli nostri autentici et pendentis munimime roboratas ac alphabetho intercisas presentibus tamen Mathía preposito, Stephano lectore, Petro cantore, Georgio custode, dominis item Johanne de Zemlyn, Michaele de Borsod, Johanne de Patha, Alberto de Wyuar, Nicolao de Pankotha, Laurentio de Zabolch, Johanne de Borsua, Thoma de Tharchafew, Luca de Vng, Ladislao de Heues archidiaconis et aliis multis vitám ducentibus in dictaque ecclesia Deo iugiter famulantibus. Dátum feria quinta proxima post festum Exaltationis sancte crucis, anno supradicto, regnante eodem domino nostro Sigismundo illustri rege Hungarie, venerabilibus ín Chrísto patribus dominis Johanne permissione divina Strigoniensis 1 6 et Lodouico Colocensis 1 7 ecclesiarum archiepiscopis et venerabile in Christo patre domino Stephano 1 8 Dei et apostolica gratia episcopo dicte ecclesie Agriensis, domino et prelato nostro existentibus. 328. Nagyszőllős, le 16 octobre 1389 La reine Marié atteste que Joannes filius Stanizlai de Huzyumezeu 1 ab una, parte vero ex altéra Sándor et Stephanus fratres sui carnales de Laaz, 2 universas possessiones eorum, ipsos quoquomodo tangentes, scilicet Laaz in Ungh et Huzyumezeu ac Kuchyncha necnon Kerechke 3 vocatas in Bereg comitatibus mutuo inter se in tres partes rectas et equales dividerunt. Dátum in Zeules, in festő beati Galli confessoris, anno Domini Mmo CCCmo LXXXmo nono. L'original n'est pas connu. La transcription de 1389 du couvent de Lelesz est aux archives de la prévőté de Lelesz (Acta anni 1389, No. 3.) et dans celles de Gyömrő des Teleki (fasc. XX. No. I, 7—8). 1 8 Jean de Kanizsa „de genere Osl", archevéque d'Esztergom de 1387 á 1418 (Archives Nationales de Budapest. Archives de la Chambre Lib. dign. eccl. p. 9, Eubel, Hierarchia Catholica I, p. 490). 1 7 Louis d'Elefant, archevéque de Kalocsa de 1383 á 1391 (Lib. dign. eccl. p. 30, Eubel, o. c. I, p. 204). 1 8 Etienne Csikó de Pomáz, évéque d'Eger de 1387 á 1400 (Lib. dign. eccl. p. 50, Eubel, o. c. I, p. 77). 1 Hosszúmező, auj. Dolha, village ruthéne, est á la frontiere des comítats de Bereg et Máramaros. La famille Dolhai est d'origine roumaine, pour sa généalogie v. Turul, XI. p. 71. 2 Laaz. auj. Nagyláz, au Sud-Est d'Ungvár, com. d'Ung. 3 Kusnica et Kerecke, au Nord de Dolha. A cette époque-lá ils se trouvaient au com. de Bereg, mais actuellement ils appartiennent au com. de Máramaros.