Fekete Nagy, Antonius – Makkai, Ladislaus: Documenta historiam Valachorum in Hungaria illustrantia, usque ad annum 1400 p. Christum. (Budapest, 1941. Études sur l'Europe Centre-Orientale. 29.)
omnibus premissis utilitatibus et iuribus suis, ut premittitur, pro salute ipsorum pro iniuriis et darapnis ipsi capitulo ecclesie Transsiluane per eos illatis et etiam pro predicta sumpma. - . premisso per eos habitis et receptis prefato honorabili capitulo ecclesie Transsiluane dedit et donavit... et irrevocabiliter possidendas, tenendas et habendas, tali condítione mediante, quod si ipsi Michael et Gregorius ... nt, tam iidem Michael et Gregorius, quam diu vivent, quam etiam ipsorum heredes et heredum successores ... et Tynod vocatas cum omnibus utilitatibus habeant et possideant pleno iure, sed in eventum, in quem , . . heredes defecerint et absque herede decesserint, predicte possessiones Gyomai et Tynod vocate . . . facte inter vivos ad ipsum capitulum ecclesie Transsilvane remaneant et devolvantur ac devolute . . . premissa et singula premissorum supradictus Michael filius Gregorii nomine suo et nomine . . . sui disposuit et narravit ac confessus extitit viva voce coram nobis. In cuius rei. . . presentes concessimus litteras nostras privilegíales pendentis sigilli nostri munimine robaratas . . . Marié virginis gloriose anno supradicto, discretis, viris Philipo preposito, Ladíslao lectore, Ladislao, , , e ac magistris ecclesie nostre salubriter existentibus. 81. Királymező, le 17 juillet 1349 Démétrius, évéque de Várad, 1 formule la décision suivante: terram seu possessionem nostram Felwenter 2 vocatam populorum multitudine intendentes decorare, Petro woywode, filio Stanislai, iudici eiusdem ville Felwenter hanc gratiam specialem duximus concedendam, ut unum presbiterum Olachcilem, donec nostre placuerit voluntati, sine omni collecta et exactione qualibet nobis iure domini provenire debentibus possit et valeat conservare. Dátum in Kyralmezey, feria sexta proxíma post festum beate Margarethe virginis et martiris, anno Domini MCCC-mo XL-mo nono. G Le rédacteur du document ne pent étre que le chapitre de Várad, parce que'au temps susdit le prévőt du chapitre de Nagyvárad était Philippe de Kistárkány, le chanoine-lecteur de celui-ci, Ladislas de Olaszi et un autre membre, Ladislas de Borsa, (cf. V. Bunyitay: A váradi püspökség története [L'histoire de l'évéché de Nagyvárad] II. 42. 77—78.) 1 Démétrius de Meszes (probablement de la souche de Hermány) fut évéque de Nagyvárad de 1345 á 1372 (Bunyitai, o. c. I, p. 183), 2 Auj. Venter—Vintire. á l'Est de Tenke—Tinca (com. de Bihar), C'est le premier village roumain de Hongrie oú l'on entend parler d'un prétre roumain, II est fort caractéristique que l'engagement de ce prétre fut permis par un évéque catholique qui assura au prétre roumain méme l'exemption d'ímpőt, Ceci suffit á prouver que la poursuite des orthodoxes en Hongrie au début du XIV e siécle, n'est qu'une hypothése gratuite.